سینما جان، سلام
دیروز روز ملی سینما بود، روزی که باید سینماها با انبوه تماشاگرانی که مهمان بودند به بلیت نیمبها قُرُق میشد، اما چنین نشد
مسعود میر- روزنامه نگار
هشتادماه گذشته است. هشتادماه از آن زمستان عجیبی که قرار شد براساس یک طرح جالب تمام سینماهای کشور یک روز رایگان برای مردم فیلم نشان بدهند. اسم طرح «سینما سلام» بود و طبق جزئیاتش روز 10بهمنماه 1392بلیت سینماها در سراسر کشور رایگان بود. فقط کافی است به عکسهای آن روزها نگاهی بیندازید تا متوجه شوید حالا چقدر زندگی عوض شده است. هشتاد ماه بعد از آن روز و درحالیکه روز ملی سینما دیروز در تقویمها خط خورد، سینما بدل شد به هنری که صنعتش رسما گم شده است. سینما مشتری ندارد و حرف از کیفیت فیلم و مرغوبیت سالنها هم اصلا در میان نیست. حرف امروز کسادی سینماها حرف ویروس است و قهری که حالا به عادت بدل شده میان تماشاگران.
آن پنج شنبه، این جمعه
پنج شنبه 10بهمن1392 است. طرح سینما سلام از نخستین سانس نمایش سینماها با هجوم علاقهمندان روبهرو شدهاست. موج جمعیت پشت در سینماها آنقدر زیاد است که سانس فوقالعاده و تلاش برای نظم بخشیدن به صفها بینتیجه ماندهاست. خیلی از خانوادههایی که سالها به سینما نیامده بودند یا لااقل دستهجمعی در سینما فیلم تماشا نکرده بودند به سینما سلامی دوباره دادند. قرار بود این طرح در روز ملی سینما سال 1393 هم دوباره تکرار شود اما خرابیهایی که موج استقبال به بار آورده بود مسئولان را برآن داشت که بیخیال اجرای مجدد طرح شوند. دیروز روز ملی سینما بود. روزی که باید سینماها با انبوه تماشاگرانی که مهمان بودند به بلیت نیمبها قرق میشد و جشن خانه سینما هم از راه میرسید و عیش این روز ملی تکمیل میشد، اما چنین نشد. تابستان امسال با زمستان آن سال بسیار متفاوت است.کرونا آنقدر فشار آورده و همه را ترسانده که کسی جرأت سلام کردن به سینما را ندارد.
سر به مهر برای روزهای خوب
یکی از فیلمهایی که در آن زمستان شلوغ سینماها و در طرح سینما سلام خیلی تماشاگر داشت فیلم «سربه مهر» ساخته هادی مقدمدوست بود. فیلمی با بازی لیلا حاتمی که تماشاگران قهرکرده با سینما را به سالنها کشاند. حالا انگار باید برای نجات این سینما دعا کرد، سر به مهر گذاشت و امیدوار بود تا سینما دوباره جان بگیرد. راستش اگر بلیت سینما رایگان هم شود بعید است موج جمعیتی شکل بگیرد و صفی تشکیل شود برای تماشای فیلم در سینماها. روزهای عجیبی در تاریخ سینمای ایران در حال گذار است. باید دوباره به سینما سلام کنیم. باید با این بیماری کنار بیاییم و زیستن در زمانهاش را بیاموزیم. حالا کمکم برای زندگی عادی در کنار کرونا هوشمندتر و مجهزتر شدهایم. با ماسک و رعایت فاصله باید دوباره به سینما سلام کنیم. سینما جان سلام...
این حال و روز دیروز سینماهای پایتخت است، آنقدر خلوت و بیمشتری که فقط نظافتچی و کنترلچی و بلیتفروش روز ملی سینما را در سینما جشن که نه به عزا ایستادهاند.
نیاز به توضیح نیست. موج جمعیتی که آن سالها اسم کووید19 را نشنیده بودند برای تماشای رایگان فیلم در سینماها منتظرند. هرکسی میخواهد یک صندلی را فتح کند تا در تاریکخانه رویاها و هنرها غرق شود و لذت سینما را بچشد.