مثبت زندگی در بهزیستی

حسین امیرانی
معاون پژوهش و ساختارهای آموزشی سازمان بهزیستی

یکی از مشکلاتی که اکنون در سازمان بهزیستی با آن مواجه هستیم، تکثر و تعدد مراجعه افراد برای دریافت خدمت از سازمان بهزیستی است؛ مراجعاتی که در بسیاری از موارد تکراری است و فرد هم با حضور در ادارات بهزیستی در شهرستان و سپس استان، می‌کوشد از خدماتی که سازمان بهزیستی ارائه می‌کند بهره‌مند شود. برای کاهش مراجعات و تسهیل‌گری در دسترسی افراد جامعه هدف به خدمات سازمان بهزیستی، طرح ایجاد مراکز مثبت زندگی در 2300نقطه کشور در بستر الکترونیک در دستور کار سازمان بهزیستی قرار گرفته است. تلاش می‌کنیم با ایجاد این مراکز، امکان دسترسی عادلانه و فراگیر افراد به خدمات بهزیستی را فراهم کنیم. از این رو، در گام اول، پیش‌بینی شده است در مراکز مثبت زندگی، 22خدمت سطح یک، شامل تشکیل پرونده مددکاری، خدمات مبتنی بر خدمات اجتماع محور، خدمات غربالگری، خدمات مبتنی بر آموزش‌های همگانی و بخش قابل‌توجهی از خدمات مددکاری در این مراکز ارائه شود و در صورت نیاز، افراد نیازمند استفاده از خدمات بیشتر به مراکز تخصصی سازمان ارجاع شوند. از سوی دیگر، تلاش شده است مراکز مثبت زندگی در نزدیک‌ترین نقطه به محل زندگی افراد جامعه هدف ایجاد شوند و فعالان در این مراکز با شناسایی ظرفیت‌های محلی و بهر‌ه‌وری از فرصت‌ها به‌گونه‌ای برنامه‌ریزی کنند که زندگی افراد جامعه هدف بهزیستی در محله‌هایی که در آنها سکونت دارند، آسان‌تر از قبل شود و دغدغه معلولان و نیازمندان به حداقل برسد. علاوه بر این، موضوع آسیب‌های اجتماعی نیز در مراکز مثبت زندگی مورد توجه قرار دارد. رویکرد دیگر نیز موضوع کاهش طلاق در جامعه است. ما با شکل‌دادن این مراکز تلاش می‌کنیم طرح‌های تخصصی سازمان بهزیستی را در این مراکز اجرایی کنیم، از این رو، تمام طرح‌هایی را که با الگوی اجتماع‌محور در بهزیستی اجرا می‌شود در مراکز مثبت زندگی دنبال و با تکیه بر شناخت ایجادشده، از ظرفیت‌های محلی برای کاهش آسیب‌های اجتماعی استفاده می‌کنیم. با شناسایی آسیب و مداخله بهنگام تلاش داریم به اهدافی که در ایجاد مراکز مثبت زندگی در کشور داریم، دست پیدا کنیم و بتوانیم علاوه بر فراگیرکردن خدمات خود به جامعه هدف بهزیستی، گام مناسبی برای مداخله در مهار بحران‌های اجتماعی و آسیب‌هایی که افراد را تهدید می‌کند، برداریم.