بی‌رقیب چه می‌کنی؟

بالاخره جدایی علیرضا بیرانوند از پرسپولیس قطعی شد. گویا تلاش‌های باشگاه برای نگه‌داشتن او تا پایان فصل به نتیجه نرسیده و به همین دلیل هم کسی نمی‌داند سفرش به بلژیک بازگشتی خواهد داشت یا نه. به هر جهت مجموعه تیم پرسپولیس دیگر روی بیرانوند حساب نمی‌کند و از حالا تا پایان فصل دروازه‌بان اول آنها بوژیدار رادوشویچ است. گلر کروات که 4سال برای فرارسیدن چنین روزی صبر کرده بود، حالا می‌تواند خوشحال باشد، اما شاید برخی به اندازه خود رادو به این ماجرا خوش‌بین نباشند. این گروه عقیده دارند رادو دروازه‌بان بدی نیست، اما صرفا به‌عنوان گلر دوم و جانشین قابل اعتماد است و نمی‌تواند نقش گلر یک را ایفا کند. آنها می‌گویند دلیل درخشش او در این سال‌ها آن بوده که همیشه در رقابت با بیرانوند دنبال اثبات خودش بوده، اما حالا که رقیب ندارد و حضورش در ترکیب اصلی تا پایان فصل تضمین شده، شاید دیگر خبری از آن همه تلاش، تمرکز و تکاپو نباشد.
در این مورد شاید حسین حسینی یک مثال خوب باشد. دروازه‌بان شیرازی استقلال در سالیان رقابت با مهدی رحمتی معمولا کیفیت خوبی نشان می‌داد و زیاد پیش می‌آمد که حتی کاپیتان استقلال را نیمکت‌نشین کند. با وجود این از زمانی که رحمتی از استقلال رفت، کیفیت کار حسینی هم به‌طور محسوسی افت کرد. او در هر دو داربی رفت و برگشت گل‌های بدی خورد و کلا از زمان حضور فرهاد مجیدی نتوانسته کلین‌شیت کند.
بدیهی است که برای حسینی، فضای رقابت یک عنصر پیش‌برنده بود، اما آیا برای رادوشویچ هم همینطور است؟ باید منتظر بمانیم و ببینیم. او از این هفته با خیال راحت فیکس است و عیارش در قالب جدید هم محک خواهد خورد. رادو 7 بازی در لیگ، یک یا 2 بازی در جام‌حذفی و 4 یا 5 مسابقه در لیگ قهرمانان آسیا فرصت دفاع از دروازه پرسپولیس را خواهد داشت و پس از آن، همه می‌فهمند درخشش او هم متکی به حضور رقیب بوده یا نه.