• جمعه 6 مهر 1403
  • الْجُمْعَة 23 ربیع الاول 1446
  • 2024 Sep 27
سه شنبه 20 خرداد 1399
کد مطلب : 102191
لینک کوتاه : newspaper.hamshahrionline.ir/lYpGg
+
-

چرا باید مراقب افراد بدون علائم کرونا در محل کار باشیم؟

با وجود بازگشت به دفاتر کاری هنوز باید فاصله اجتماعی را در محل کار حفظ کرد و زدن ماسک را به‌ویژه در محیط‌های بسته یک شوخی ندانست

چرا باید مراقب افراد بدون علائم کرونا در محل کار باشیم؟

این روزها در بسیاری از کشورهای جهان به‌تدریج مردم در حال بازگشت به سر کارهای خود هستند و شدت قرنطینه‌ها و دورکاری کمتر شده است. اما با وجود بازگشت به سرکار چرا باید فاصله اجتماعی و زدن ماسک را هنوز رعایت کرد؟ برخلاف تصور عمومی بیشتر کسانی که به کووید-۱۹ مبتلا شده‌اند ویروس جدید کرونا را از افرادی گرفته‌اند که هیچ علامت مشخص و قابل تشخیص ظاهری نداشته‌اند.
دانشمندان در تحقیقات اخیرشان به این نتیجه رسیده‌اند که بسیاری از موارد ابتلا به ویروس کرونا ممکن است از طریق افرادی اتفاق افتاده باشد که به‌تازگی دچار این ویروس شده‌اند اما هنوز علائمی نشان نداده‌اند.
به گزارش گاردین، تجزیه و تحلیل موارد مبتلا به بیماری کووید-۱۹ در سنگاپور و تیانجین در چین نشان داده است که به‌احتمال زیاد دو‌سوم از افرادی که به ویروس کرونا دچار شده‌اند از افراد ناقلی گرفته‌اند که هیچ علامتی از بیماری نداشته‌اند.

ناامیدی محققان
این یافته‌ها موجب ناامیدی محققان بیماری‌های عفونی شده است زیرا به این معنی است که اثر ایزوله کردن و جدا‌سازی‌ افراد به محض شروع بیماری برای کاهش سرعت انتقال آن، از آنچه انتظار می‌رفت، بسیار کمتر است.
استیون رایلی، استاد بیماری‌های عفونی در کالج امپریال لندن که در این تحقیقات نقش داشته است می‌گوید:«این یکی از نخستین موضوعاتی بود که ما در ابتدای شیوع درباره آن نگران بودیم. واقعا فکر نمی‌کردیم به اینگونه پیش برود».
محققان در بلژیک و هلند از اطلاعات شیوع در سنگاپور و تیانجین استفاده کردند تا «فاصله نسل» کووید-۱۹ را مشخص کنند. فاصله نسل به زمانی می‌گویند که ویروس از یک فرد مبتلا به دیگری منتقل می‌شود. این رقم برای برآورد سرعت بروز شیوع این ویروس ارزشمند است.
طبق تجزیه و تحلیل‌های انجام‌شده که در مجله بیماری‌های عفونی به چاپ رسید، میانگین تولید نسل در گروه سنگاپور 5.2روز و در تیانجین 3.95روز بود. دانشمندان در ادامه محاسبه کردند که چه میزان از موارد ابتلا احتمالا از طرف افرادی بوده که هنوز علائمی نداشته‌اند. البته این اعداد و ارقام مبهم است چرا که دانشمندان اطلاعات درستی از اینکه در این دو گروه دقیقا چه افرادی مبتلا شده‌اند در دست نداشته‌اند. اما حتی کمترین تخمین‌ها نشان می‌دهد میزان قابل توجهی از انتقال ویروس کرونا از افرادی است که هنوز نشانه‌های بیماری در آنها ظهور نکرده است.
در دسته سنگاپور، بین 45 تا 84درصد از ابتلاها ناشی از افرادی است که ویروس در آنها هنوز خود را نشان نداده است و در چین این رقم به 65 تا 87درصد می‌رسد.

ایزوله کردن کافی نیست
تاپیوا گانیانی، یکی از محققان این تیم، می‌گوید اعداد نشان می‌دهد که ایزوله کردن افراد بیمار برای کاهش شیوع کافی نیست؛«بعید به‌نظر می‌رسد که این اقدامات به تنهایی برای کنترل پاندمی Covid-19 کافی باشد. اقدامات دیگری مانند قرنطینه اجتماعی لازم است».
این یافته اظهارنظرهای اخیر ماریا ون کرکوو، رئیس بخش بیماری‌های نوظهور و بیماری‌های مشترک انسان و حیوان، را در سازمان بهداشت جهانی تأیید می‌کند که گفته بود: «داده‌های اولیه نشان می‌دهد بیماران ویروس‌های بیشتری را در مراحل ابتدایی بیماری و پیش از ظهور علائم، منتقل می‌کنند».
علاوه بر اینها، یک مطالعه جداگانه که روی 9بیمار در آلمان انجام شد، نشان داد که با بروز علائم، سطح ویروس کاهش می‌یابد. رایلی می‌گوید:« این اعداد به ما کمک می‌کند تا تخمین بزنیم که احتمالا برخی از انواع مداخلات بهداشت عمومی چگونه در این میان نقش ایفا می‌کند. اگر وقتی کسی احساس بیماری دارد از او بخواهیم که به خانه برود، او می‌تواند پیش از بروز علائم بیماری نیمی از اطرافیان‌شان را بیمار کند، این یعنی شما نمی‌خواهید از شر انتقال‌ها خلاص شوید». اما او در همین رابطه تأکید کرد:« با این حال هنوز قرنطینه افرادی که نشانه بیماری دارند مهم است حتی اگر برای پایان دادن به شیوع کافی نباشد».
گانیانی تأکید کرد که این مطالعه به بررسی شیوع در مناطقی پرداخته است که در اقداماتی نظیر قرنطینه در آنها لحاظ شده که این امر باعث افزایش عفونت‌ها از افراد بدون علائم شده است؛« اگر اقدامات کنترلی سختگیرانه‌تر باشند انتظار می‌رود که این تخمین کمتر باشد اما تعداد موارد ثانویه به‌طور متوسط بیشتر شد».
رونالد کائو که دانشجوی رشته بیماری‌های عفونی در دانشگاه ادینبرگ است، می‌گوید:«یکی از عواملی که باعث تمایز ویروس جدید کرونا از اپیدمی سارس در سال2003 می‌شود، این است که سارس تنها پس از ظهور علائم بالینی قابل انتقال بود که کنترل آن را به‌مراتب راحت می‌کرد. اما در این بیماری پاندمی فعلی تعداد قابل‌توجهی از قربانیان پیش از ظهور علائم در فرد ناقل دچار آن می‌شوند». کائو می‌گوید:« مهم است بدانید که محققان در تجزیه و تحلیل اخیر یافته‌اند ایزوله کردن نقش مهم و حتی حیاتی دارد اما نیاز دارد که با اقدامات دیگر تکمیل شود».

فاصله نسل
محققان در بلژیک و هلند از اطلاعات شیوع در سنگاپور و تیانجین استفاده کردند تا «فاصله نسل» کووید-۱۹ را مشخص کنند. فاصله نسل به زمانی می‌گویند که ویروس از یک فرد مبتلا به دیگری منتقل می‌شود. این رقم برای برآورد سرعت بروز شیوع این ویروس ارزشمند است

این خبر را به اشتراک بگذارید