سینماماشین برج میلاد، تماشای فیلم در سینما را در روزهای کرونایی به تجربه‌ای هیجان‌انگیز تبدیل کرده است
پشت فرمان سینما
نیلوفر ذوالفقاری
یک‌بار که بلیت به‌دست نشسته باشی روی صندلی‌ها، چراغ‌ها خاموش شده باشد و تو غرق شده باشی در جادوی تکرارنشدنی سینما، دیگر دل‌‌کندن از این هنر جذاب برایت سخت خواهد بود. حالا اما 3ماه شده که تابلوی سر در سینماها در تاریخی به‌خصوص متوقف شده، هیچ بلیتی فروخته نشده و هیچ فیلمی روی پرده نقره‌ای نرفته است. عاشقان سینما که جای خود، بسیاری از ما هم که فیلم‌دیدن با هم و سینمارفتن، تفریح موردعلاقه‌مان بود، تعطیلی سینماها باعث شد دلتنگ این سرگرمی شویم، به‌خصوص که چند سالی بود به طرح اکران افطار تا سحر سینماها در‌ماه مبارک رمضان عادت کرده بودیم. حالا که این مهمان ناخوانده یعنی کرونا، معلوم نیست چه زمانی قصد دارد بار و بندیلش را جمع کند و برود، تکلیف بازگشایی سینماها هم نامشخص است. اما سینماماشین آمده تا دلتنگی علاقه‌مندان به این هنر را رفع کند. تا به حال فکرش را کرده‌اید اینکه با ماشینتان وارد سینما شوید و فیلم تماشا کنید. چه حس و حالی دارد؟ این شب‌ها برج میلاد این امکان را برای شهروندان فراهم کرده، پس در این گزارش با ما همراه باشید تا با هم، تجربه هیجان‌انگیز سینماماشین را پشت‌سر بگذاریم.
میلاد؛ برج سینمادوستان
شهر در قرنطینه‌خانگی است و خلوت‌تر از همیشه، نسیم خنک اردیبهشت می‌وزد و هوایی که با بوی یاس‌های دوطرف ورودی برج خوشبو شده، به استقبال کسانی آمده که برای یک تجربه تازه اینجا آمده‌اند. پیش از این هم برج میلاد برای سینمادوستان تجربه‌های شیرینی ساخته؛ از تماشای فیلم در سالن‌های سینمایی آن تا روزهای جشنواره فیلم فجر و تبدیل‌شدنش به کاخ جشنواره. تابلوهای مسیر ورودی برج تا رسیدن به محل برپایی سینماماشین، نشان می‌دهند همچنان قرار است نام این برج با سینما گره بخورد. قرار است شهروندان با خودروهای شخصی خود به تماشای فیلم از روی پرده بزرگی بروند که در فضای آزاد نصب شده است. در ورودی برج میلاد، خبری از ازدحام همیشگی و شلوغی معمول نیست. ماشین‌ها یکی یکی از راه می‌رسند و تابلوهای راهنما را دنبال می‌کنند. همان ابتدای ورودی، نگهبان راهنمایی‌مان می‌کند؛ «برای سینماماشین آمده‌اید؟ تابلوها را دنبال کنید تا به پارکینگ شماره3برسید.» مسیر پیچ در پیچی را طی می‌کنیم و بعد، می‌رسیم درست پیش پای‌برج، جایی که قرار است بدون پیاده‌شدن از ماشین‌هایمان، فیلم تماشا کنیم.
ورود کاملا بهداشتی به سینما
رسیده‌ایم به پارکینگ شماره 3و این‌بار صف خودروهایی که پشت سر هم متوقف شده‌اند، نشان می‌دهد افراد زیادی تصمیم گرفته‌اند اینجا باشند و این مدل سینمارفتن را تجربه کنند. با این حال کسی فراموش نکرده که کرونا، هنوز بساطش را از شهر و زندگی همه ما جمع نکرده است. این را چند مسئول ضدعفونی خودروها که با لباس‌های سفید مخصوص مشغول تمیزکردن خودروها با مواد ضدعفونی‌کننده هستند نشان می‌دهند. ماشین‌ها یکی‌یکی از این مرحله تمیزکاری رد می‌شوند و این‌بار، با استقبال اسپانسر سینماماشین مواجه می‌شوند. بسته اقلام بهداشتی شامل ماسک و ماده ضدعفونی‌کننده را تحویل می‌گیریم. حالا دیگر به گیت بررسی بلیت رسیده‌ایم. باید بلیت را قبلا اینترنتی رزرو کرده باشیم؛ هر خودرو، یک بلیت. کد رزرو را برای مسئول صدور بلیت می‌خوانیم و بعد از تحویل‌گرفتن برگه بلیت، حالا می‌توانیم وارد پارکینگ شویم. اما این بار قرار نیست جای پارک پیدا کنیم و پیاده شویم، مقصد آخر ما، همان جای پارکی است که انتخاب کرده‌ایم.
صدا، دوربین، حرکت
هنوز نیم‌ساعتی تا شروع فیلم باقی‌مانده، ماشین‌ها یکی یکی از راه می‌رسند، ضدعفونی می‌شوند، بلیتشان را تحویل می‌گیرند و به کمک راهنماها، مستطیل شماره‌گذاری‌شده‌ای را که حکم صندلی سینماماشین دارد، پیدا می‌کنند. محوطه بزرگ سینماماشین، پارکینگ شماره 3برج میلاد است که درست پایین تپه برج واقع شده. پشت سرمان چراغ‌های شهر دیده می‌شوند و وقتی بالاخره رو به پرده بزرگ نقره‌ای پارک می‌کنیم، ساختمان مرتفع برج را در سمت راست پرده می‌بینیم. با اینکه تعداد خودروها زیاد است و تقریبا بیشتر جایگاه‌های پارک ماشین پر شده‌اند، همه‌چیز در سکوت و با نظم جلو می‌رود. راهنماها از ماشین‌های شاسی‌بلند می‌خواهند ردیف‌های عقب‌تر را برای پارک‌کردن انتخاب کنند و روی صفحه نقره‌ای، راهنمایی‌های لازم برای شروع تماشای فیلم نوشته می‌شود. موقع خرید اینترنتی بلیت، گفته شده بود که تماشای فیلم فقط برای سرنشینان جلوی خودرو ممکن است و بهتر است روی صندلی‌های عقب کسی نباشد. صداهای فیلم را هم قرار است از رادیوی خودرویمان بشنویم. راننده‌ها در جایگاه مخصوص خود پارک و شروع می‌کنند به پیداکردن موج رادیویی اعلام‌شده و آماده دیدن فیلم می‌شوند. این‌بار خبری از خاموش‌شدن چراغ‌های سالن سینما نیست، چراغ خودروها یکی‌یکی خاموش می‌شود و نور پرده بزرگ نقره‌ای، فضای باز سینماماشین را روشن می‌کند.
در جست‌وجوی تجربه‌های تازه
چند دقیقه‌ای به شروع فیلم مانده و همه مشغول آماده‌شدن هستند. اینجا خبری از دکه آشنای خرید خوراکی در سینماها نیست. بعضی‌ها با خودشان تنقلاتی آورده‌اند اما روی پرده نقره‌ای اعلام می‌شود که امکان سفارش پیامکی خوردنی هم وجود دارد. در آخرین ردیف، جایی که پشت سر فقط چراغ‌های بی‌انتهای شهر دیده می‌شوند، کانکسی برای تنظیم ارتباط رادیویی خودروها با سیستم پخش صدای فیلم دیده می‌شود. کمی آن طرف‌تر هم، یک خودروی امداد پزشکی مستقر شده است. بین خودروها پرسه می‌زنم و از سرنشینان می‌پرسم چه شد که راهشان به سینماماشین افتاد؟ مهدی 36ساله و همسرش آزاده می‌گویند به پیشنهاد دوستانشان که شب‌های قبل به سینماماشین آمده بودند، تصمیم گرفته‌اند سراغ این تجربه بیایند. آزاده می‌گوید: «تجربه تازه‌ای است، می‌دانم که کشورهای دیگر قبلا چنین کاری را انجام داده‌اند اما اینجا نخستین بار است که سینماماشین راه افتاده.» مهدی امیدوار است موقع پخش صدای فیلم، مشکلی پیش نیاید و البته کیفیت صدا هم خوب باشد.
کمربندها را ببندید، فیلم شروع شد
فیلم شروع می‌شود و پارکینگ شماره 3برج میلاد، در سکوت و تاریکی فرو می‌رود. چند دقیقه‌ای طول می‌کشد تا به این مدل فیلم‌دیدن از داخل ماشین عادت و زاویه مناسب برای دیدن پرده سینما را پیدا کنیم. راهنما توصیه کرده حواسمان به باتری ماشین باشد و اگر لازم بود، هر نیم ساعت یا یک ساعت، خودرو را استارت بزنیم. خبری از سر و صدا، پچ‌پچ‌های معمولی که در سینما شنیده می‌شود یا صدای خوردن خوراکی‌ها نیست، جز صدای فیلم و صدای جیرجیرک‌ها، چیزی به گوش نمی‌رسد. کیفیت تصویر و صدا قابل‌قبول است و خیلی زود جادوی سینما، تماشاگران را در خود غرق می‌کند. هرچند برای خیلی از ما این تجربه‌ای تازه است، اما جالب است بدانیم که پیش از این هم در ایران ۲ سینمای تهران‌پارس در سال1339و سینمای ونک در سال1348نمایش فیلم برای خودروها را امتحان کرده بودند. کرونا و تعطیلی سینماها بهانه‌ای شد برای اینکه دوباره به فکر راه‌اندازی سینماماشین بیفتند. اما اینکه آیا بعدها هم این کار ادامه پیدا می‌کند و اصلا اگر سینماها باز باشند، کسی دوست دارد به سینماماشین بیاید یا نه، سؤالاتی است که هنوز جوابی برای آنها نداریم.
فرار سینما از قرنطینه
فیلم تمام می‌شود و این بار هم به جای روشن‌شدن چراغ‌های سالن و بازشدن درهای خروجی، این روشن‌شدن چراغ خودروهاست که خبر از تمام‌شدن فیلم می‌دهد. ماشین‌ها یکی‌یکی راه خروجی را در پیش می‌گیرند و فرصتی پیدا می‌کنیم تا از تماشاگران سینماماشین، درباره نخستین تجربه‌شان از این نوع سینما بپرسیم. سرنشینان پژوی آلبالویی 4نفر هستند، با اینکه قبلا اعلام شده بود سرنشینان عقب خودرو دید مناسبی نخواهند داشت اما کسی هم مانع ورود خودروها با بیش از 2سرنشین نمی‌شود. پدر خانواده می‌گوید: «در این شرایط کرونایی که خیلی از تفریحات حذف شده، این ایده به‌نظرم خوب و مفید بود. بدون اینکه احساس نگرانی و ترس از ابتلا به بیماری داشته باشیم، کنار هم فیلم تماشا کردیم.» البته او معتقد است که فضای پارکینگ برج چندان برای تماشای فیلم مناسب نبوده؛ «می‌دانم که این فضا را ویژه سینماماشین نساخته‌اند، وگرنه باید زمینی با شیب مناسب و دید بهتر نسبت به پرده انتخاب می‌شد». پسر خانواده که پشت فرمان نشسته می‌گوید: «تجربه جالبی بود اما امیدوارم تعداد فیلم‌های اکران‌شده در سینماماشین بیشتر شود تا موقع انتخاب با تنوع فیلم‌ها مواجه شویم.» دختر خانواده هم معتقد است که این نوع فیلم‌دیدن این روزها، حکم رفع دلتنگی برای سینما و سرگرم‌شدن در شرایط قرنطینه و تعطیلی تفریحات را دارد. صف خودروها به آرامی مسیر خروج را در پیش می‌گیرند و تجربه نوع متفاوتی از سینما رفتن را با خودشان به خانه می‌برند. جادوی سینما این بار هم علاقه‌مندان به این هنر را دست‌خالی به خانه برنمی‌گرداند.
دریاچه و نسیم خنک
این شب‌ها با هوای خنک بهاری، جان می‌دهد برای پیاده‌روی در هوای آزاد، به‌خصوص که قرنطینه و خانه‌نشینی باعث شده فعالیت بدنی بسیاری از ما به‌شدت کاهش پیدا کند و این موضوع سلامتی ما را به خطر می‌اندازد. بعد از افطار و انجام فرایض دینی، می‌توانیم ساعتی را به پیاده‌روی در هوای آزاد اختصاص دهیم. دریاچه شهدای خلیج‌فارس در غرب تهران، بهترین فضا برای هواخوری و پیاده‌روی در این شب‌هاست. محوطه بزرگ آن، حفظ فاصله اجتماعی را ممکن می‌کند و شهروندان می‌توانند مسیر خلوت اما امنی را برای پیاده‌روی انتخاب کنند. البته که رعایت نکات بهداشتی، استفاده از دستکش و خودداری از تجمع را از یاد نمی‌بریم. مراکز تفریحی حاشیه دریاچه مثل زمین‌های بازی، سینما چندبعدی و رستوران‌های آن تعطیل هستند، تنها چند محل فروش خوراکی باز است که با رعایت نکات بهداشتی می‌توانید از آنها خرید کنید. اگر دوچرخه شخصی دارید، می‌توانید از مسیر دور دریاچه برای دوچرخه‌سواری استفاده کنید. رفتن به دریاچه به‌خصوص برای بچه‌ها که چند ماهی است امکان استفاده از زمین‌بازی و رفتن به مراکز تفریحی را ندارند، یک گردش امن و روحیه‌بخش خواهد بود. باز هم یادمان باشد که منظورمان از گردش، جمع‌شدن دور هم نیست، فقط یک پیاده‌روی ساده و هواخوری با اعضای خانواده خودمان مجاز است.
گردش در بوستان ملت
حالا که هوا آن‌قدر خوب است و شب‌ها فرصتی برای وقت گذراندن به خانواده داریم، رفتن به یک بوستان با مساحت زیاد که بتوان فاصله اجتماعی را هم در آن حفظ کرد، می‌تواند پیشنهاد خوبی برای یک تفریح سرگرم‌کننده باشد. قبل از خارج شدن از خانه حواستان به نکات بهداشتی باشد، دستکش، ماسک و ژل ضدعفونی همراه داشته باشید و بدون اینکه با بقیه دوستان و آشنایان قرار بگذارید، همان تعداد افرادی که در یک خانه با هم زندگی می‌کنید، دسته‌جمعی راهی پارک ملت شوید. فضای وسیع این پارک با معماری‌های متنوع و حوض بزرگ مرکز آن، دست‌تان را برای انتخاب محل استقرار و استراحت باز می‌گذارد. حواستان باشد که اگر کودکی همراه دارید، سراغ زمین بازی و وسایل آن نروید. اگر قصد نشستن روی نیمکت‌ها یا پهن‌کردن زیرانداز دارید، حتما فاصله را با دیگر شهروندان رعایت کنید. بهتر است خوراکی‌ها را هم با خودتان از خانه بیاورید و قبلا خوراکی‌هایی مثل میوه را تمیز شسته باشید. در مدت حضورتان در بوستان، به جایی دست نزنید و بعد از برگشتن به خانه، لباس‌ها و زیراندازی را که استفاده کرده‌اید بشویید. پارک ملت در خیابان ولیعصر(عج)، بالاتر از بزرگراه نیایش، انتخاب خوبی برای شب‌گردی در شب‌های‌ماه مبارک رمضان است.
نوشیدن چای در بام تهران
زمستان و تابستان ندارد، بام تهران در همه روزها و شب‌های سال طرفداران خود را دارد. مسیر پیاده‌روی بام تهران انتخاب خوبی برای یک گردش شبانه در فضای باز و هوای آزاد است. برای اینکه با یک فنجان چای در هوای خنک بهاری، خستگی این روزها را از تن به در کنید، خودتان را به ولنجک برسانید. باز هم مثل همیشه یادتان نرود که خطر کرونا همچنان جدی است و باید نکات بهداشتی را به همان سفت و سختی روزهای اول و بلکه هم بیشتر رعایت کنیم. فضای کوهستانی بام تهران، هوای آزاد، منظره طبیعت و کمی پیاده‌روی و فعالیت بدنی، امتیازات رفتن سراغ این مکان برای یک شب‌گردی کوتاه است. رستوران‌ها و فست‌فودهای متعددی در این مکان وجود دارد که بعضی از آنها هنوز هم با حفظ پروتکل‌های بهداشتی، غذای بیرون‌بر دارند. اما تفریحات جانبی مثل سقوط‌آزاد و سینمای چندبعدی در این شب‌ها فعال نیستند. با همه‌گیری ویروس کرونا مدتی ورود به منطقه توچال ممنوع شده بود. اگر برای پیاده‌روی و تماشای شهر به بام تهران رفتید، تجمع نکنید. اینجا هم حتما دستکش، ماسک و ژل صدعفونی همراهتان باشد. این شب‌ها هوای بهاری رو به خنکی است، بام تهران هم فضای کوهستانی دارد پس حتما جز کفش مناسب، حواستان به همراه داشتن یک لباس گرم هم باشد.
قدم زدن در پارک پرواز
پارک پرواز از آن دسته پارک‌هایی است که در ارتفاع واقع شده و کافی است روی یکی از نیمکت‌های مشرف به شهر بنشینی، تا منظره چراغ‌های رنگارنگ پایتخت زیرپایت باشد. تماشای شهر که این روزها و شب‌ها خبری از هوای آلوده هم در آن نیست، می‌تواند تفریح روحیه‌بخشی در شب‌های‌ماه مبارک رمضان باشد. برای آنها که قبلا رفتن به این پارک را تجربه کرده‌اند، تصویر فضای باز و منظره زیبای شهر بهانه‌ای است که دوباره به این پارک برگردند. اگر تا به حال به پارک پرواز نرفته‌اید، باید بگوییم این همان پارکی است که پاتوق علاقه‌مندان به بادبادک‌بازی محسوب می‌شود. فضای باز و وزش باد، این پارک را به بهترین محل برای بادبادک‌بازی تبدیل کرده است. تا به حال چندین جشنواره بادبادک‌بازی هم در این پارک برگزار شده است. این پارک در شمال غرب شهر واقع شده و دسترسی به آن از بلوار پیام و بلوار شقایق در سعادت‌آباد ممکن است. آلاچیق‌هایی هم در پارک ساخته شده که می‌توانید با حفظ نکات بهداشتی مربوط به کرونا در آنها به استراحت بنشینید. اختلاف ارتفاع این پارک با فضای شهری، پررنگ‌ترین ویژگی آن است اما امکاناتی مثل زمین بازی، میزشطرنج و سینما 5بعدی هم در آن وجود دارد؛ هرچند این شب‌ها قابل استفاده نیستند.
