گرفتاری‌های انتظامی

مسعود میر_روزنامه نگار

پاییز بود که کم‌کم پنبه جشنواره فیلم فجر خورد. اعتراض‌های پاییزی و اصابت زمستانی خیلی زود در قالب نارضایتی اهالی سینما به چشم آمد و همین که جشنواره و معترضان برگزاری‌اش بدرقه شدند کرونا از راه رسید.
در روزهای تعطیلی سینماها اتفاقات متعددی پیرامون مدیریت سینمای کشور اتفاق افتاد.تعطیل‌شدن پروژه‌های سینمایی اتفاق پر آب چشمی بود که حواشی اش زیاد بود. از یک سو ابتلا، چنگ و دندان نشان می‌داد و از سوی دیگر رسما تولید در سینما به توقف کامل نزدیک می‌شد. رئیس سازمان سینمایی در آن روزها اما بیشتر از هر چیز به فکر دومینوی لغو جشنواره‌هایی بود که در واقع ویترین فعالیت‌های سازمان متبوعش به‌شمار می‌رود. فجر جهانی  که در مسیر  توقف بود رسما تعطیل شد تا اولین تجربه تغییر دبیری  جشنواره‌های فجر از سوی حسین انتظامی  ناکام بماند. انتظامی دبیری جشنواره جهانی را بالاخره از رضا میرکریمی گرفت و به محمدمهدی عسگرپور  داد اما فعلا این جشنواره به قرنطینه رفته است.
انتظامی همچنین این روزها پیرو تلاش‌ها برای تاسیس شرکت‌های بزرگ فیلمسازی توسط تهیه‌کننده‌ها و پخش‌کننده‌های قدرتمند، داد بسیاری از تهیه‌کنندگان مستقل را درآورده است.
اگر حمایت‌های سازمان سینمایی برای تولید تنها معطوف به این شرکت‌های بزرگ شود باید در انتظار باندبازی‌ها و رفاقت‌های نسل جدیدی از اهالی تهیه‌کننده در سینما باشیم که خودشان به‌صورت انحصاری تصمیم‌های بزرگ سینمایی کشور را در مسیر قرار می‌دهند.
رئیس سازمان سینمایی این روزها که سینماها تعطیل است گرفتاری‌های بسیاری دارد و کاش برای رفع آنها تنها به حلقه اطرافیان خود رجوع نکند.