لیگ رؤیایی، مارادونا و خداحافظ فوتبال
اهل فوتبال روزهای بدون فوتبال را چگونه سر می‌کنند؟
ساشا ممدوح- روزنامه‌نگار
بعضی‌ها می‌گویند «فوتبال» هیچ جایگزینی ندارد. به‌نظرمی‌رسد حق با آنها باشد و همچنین حق با آن عشق تماشای بازی‌های زنده باشد که می‌گویند فرق نمی‌کند بایرن‌مونیخ و بارسلونا باشد یا لیگ مناطق ایران، اصلا «برفک» باشد ولی «زنده» باشد. واقعیت دارد که هیچ‌چیز جایگزین تماشای یک مسابقه زنده فوتبال نمی‌شود. دست‌کم برای یک عشق فوتبال، دنیا این شکلی تصور می‌شود ولی از طرفی انسان به‌رغم تمام لاف عشق‌هایش، در نهایت راهی برای کمتر شدن درد پیدا می‌کند.
شبیه‌سازی فوتبال
یکی از شیوه‌های کلاسیک کاهش درد ناشی از دوری از تماشای فوتبال، غرق شدن در بازی‌های شبیه‌سازی شده از فوتبال است.
فیفا فلان معروف که هوش و حواس از سر همه می‌پراند، گزینه‌ای دانه درشت است، ریزتر از آن، مثلا می‌توان بازی «لیگ رؤیایی» (Dream League Soccer) را امکان کرد. شبیه‌سازی این بازی از بازیکنان مشهور فوتبال، استایل و حرکت‌شان با توپ بسیار نزدیک به واقعیت است. شکل ورزشگاه‌ها، کیفیت ضربه به توپ، صدای بی‌رقیب برخورد توپ به تیر دروازه، لحظه هیجان‌انگیز به هوا رفتن هواداران نشسته پشت دروازه حریف، از شادی گلی که تیم‌شان زده و... یکی از راه‌های کاهش درد دوری از فوتبال، درگیر شدن با بازی‌های فوتبال قابل نصب در گوشی و تبلت است؛ مدیریت یک تیم فوتبال، خرید و فروش بازیکن و تمرین و رقابت با غول‌های فوتبال جهان. نسخه جذابی برای التیام درد دوری از فوتبال به‌نظر می‌رسد، گرچه این دوا هم اعتیادآوری خاص خودش را دارد. به حدی که ممکن است دم صبح به‌خودتان بیایید، آن هم نه از بی‌خوابی که از هزینه کردن تمام حجم اینترنت گوشی برای خرید چند بازیکن و ورزشگاهی که در واقع اصلا وجود خارجی ندارند. ولی به هرحال هر مسکنی عوارض خاص خودش را دارد.
لحظه‌های تاریخی
حال را که از آدم بگیرند، با گذشته‌ها مشغول می‌شود. درباره فوتبال، این فعالیت ذهنی (خاطره بازی) با تماشای بازی‌های قدیمی و البته مستندهای فوتبالی رخ می‌دهد. اهل فوتبال در این روزهای دوری از فوتبال، رفته‌اند سراغ مرور بازی‌های قدیمی از تیم‌های موردعلاقه‌شان.فینال‌های جام‌های جهانی، لیگ قهرمانان اروپا و... البته مستندهایی درباره تیم‌های باشگاهی و ستاره‌های فراموش نشدنی فوتبال. ولی میان این گزینه‌ها، فقط بعضی‌ها قابلیت دوباره و دوباره و دوباره دیده شدن را دارند؛ مثلا مستند «دیه‌گو مارادونا» که آصف کاپادیا ساخت. این فیلم مستند که سال گذشته میلادی (2019) منتشر شد، پر از فیلم‌هایی ناب از لحظه‌های تمرین و مسابقه و البته عصیانگری‌های دیه‌گو مارادوناست. هم خدا و هم ابلیس! مارادونا در شهر ناپل چنین موجودی بود. تماشای این پوست‌اندازی هرگز تکراری نمی‌شود.
پایان رابطه عاشقانه با فوتبال
... شاید هم این فرصتی برای ترک فوتبال باشد. الان بیش از 3ماه است که هیچ فوتبال زنده‌ای تماشا نکرده‌ایم و هنوز نمرده‌ایم. حالا که خون‌مان از فوتبال کاملا پاک شده، می‌توانیم برای همیشه ترکش کنیم. به هرحال این هم یک پیشنهاد است، هرچند کمی جسورانه.
پناه بر گذشته
حال را که از آدم بگیرند، با گذشته‌ها مشغول می‌شود. درباره فوتبال، این فعالیت ذهنی (خاطره‌بازی) با تماشای بازی‌های قدیمی و البته مستندهای فوتبالی رخ می‌دهد
