غول‌ها و آقای نقاش مارپیچی
در شهر تاریک، نقاشی آمده بود به‌نام آقای «مارپیچ». همه می‌گفتند: «او دیوانه است.» اما دیوانه نبود. اسمش «مارپیچ» بود و علاقه‌ی فراوانی به کشیدن مارپیچ‌های گوناگون داشت.
دست‌هایشان مى‌خواند
نوجوانان نابینایی که با دست‌هایشان توانایی خواندن دارند، درگیرودار روزهای قرنطینه‌ی ناشی از شیوع ویروس کرونا و تعطیلی مراکز فرهنگی، این امکان را دارند که از فروشگاه آنلاین کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، کتاب‌های خط بِرِیل را تهیه کنند.
این هفته که گذشت...
چرخ اول
اول، این هفته که گذشت؛ خبر درگذشت استاد «محمدرضا شجریان» همه را غمگین کرد. باورم نمی‌شد که تمام بچه‌های کلاس، حتی آن‌هایی که فکر می‌کردی این هنرمند بزرگ را نمی‌شناسند و اسمش را هم نشنیده‌اند، او را می‌شناختند و عکسش را در واتس‌اَپ، استوری می‌کردند.
«ملالی» مادرم نیست
رمان «ستاره»، ماجرای زندگی دختر نوجوانی به همین نام است. او که مادرش را بر اثر سرطان از دست داده، نمی‌تواند با پدیده‌ی مرگ مادر مواجه شود. برای همین در رفتارهایش نشانه‌های افراطی از ناآرامی، سرکشی و بی‌قراری دیده می‌شود که به‌نوعی واکنش‌های پس از «سوگ» هستند.
مار‌های پشمالو!
نام گروه ما «مافیا» است که از حرف‌های اول اسم‌هایمان متین‌روپایی، احمدپسته، فرزادکرگدن، یاورنردبون و اردلان‌خان،یعنی خودم ساخته شده است. این یادداشت‌ها، روزنگاری‌هایم از ماجراهای من وگروه مافیا در روزهای کروناست.که در دفتر خاطراتم می‌نویسم؛ باشد که بماند به یادگاربرای آیندگان!
