انسان زمانی تنها یک زیستگاه داشت؛ طبیعت. روند سریع مدرن‌شدن زندگی و توسعه شهرها باعث شد تا این شکل از زیستگاه به پدیده‌ای کمیاب تبدیل شود؛ تاحدی که برای حفظ فضاهای طبیعی و سبز در زیستگاه‌های اصلی انسان‌های مدرن، یعنی شهرها، ‌شاخص و استانداردهایی درنظر گرفته شد؛ سرانه فضای سبز در شهرها، ‌شاخص حفظ فضای سبز در شهرها و الزام به حفظ فضای سبز در شهرها. وجود فضای سبز در شهرها علاوه بر تأثیر روانی مثبت بر شهروندان، بر کیفیت هوا، حفظ گونه‌های زیستی مختلف مانند پرندگان و زنبورها در فضاهای شهری و کاهش دمای هوا تأثیرگذار است.