شکست زمان یا سوزن لغزنده گرامافون
می‌گویند بی‌حضور زمان هیچ حادثه‌ای به وقوع نمی‌پیوندد.
جهان پرشتاب از دست‌دادن‌ها
وقتی جهان پرشتاب می‌شود، حسی کلی جامعه را فرامی‌گیرد. آدم‌ها احساس می‌کنند مدام در حال از دست‌دادن هستند. و زمان درونی که آدمی با تصور شاعرانه آن می‌خواهد.
سرعت‌گرفتن گذر زمان برای افراد، دلایل مختلفی دارد که بخشی از آن درون روانی و بخشی بیرونی اجتماعی است.
وقتی‌که از فرهنگ عامه و فولکلور صحبت می‌کنیم، پایه‌ها و شکل‌دهنده‌های ریزودرشتی دارد.یکی از این پایه‌ها، ضرب‌المثل‌ها هستند؛ کلیشه‌های زبانی و گفتاری که به‌واسطه مفهوم و نوع پیامی که دارند،
تا نگاه می‌کنی، وقت رفتن است
نگاه جامعه‌شناسانه به موضوع گذشت زمان میان عموم مردم
«دیر شد»، «نمی‌رسم»، «ساعت از 8گذشت»، «جا ماندم» و... جمله‌هایی که گوش‌مان آنها را بارها از خود عبور داده است.
«انگار همین دیروز بود آ...!»
چقدر در این 3-2دهه اخیر این جمله که «واقعا انگار همین دیروز بود» را همه ما، زن و مرد یا پیر و جوان، بارها و بارها تکرار کرده.
ثانیه‌های جهنمی
روانشناسان و فیلسوفان می‌گویند که زمان و گذر آن، جنبه‌های روانی هم دارد. به زبان ساده‌تر، شما زمان آهسته و زمان تند دارید. لحظه‌هایی وجود دارد.
