سال فیل در تاریکی
فیل در تاریکی پاسخی بود به حضور پررنگ فرمالیستهایی که به قصهگویی بیتوجه بودند
داستان
سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی، زمان حضور نویسندگان در عرصه اجتماعی بود؛ یوغ استبداد برداشته شده و فضا باز شده بود و نویسندگان از سایه سنگین اختناق بیرون آمده بودند.
شناخت دوست و دشمن
تعطیلی «آیندگان»؛ انتشار «جمهوری اسلامی»
مطبوعات
پس از ظفر، دیگر صبر جایز نبود و نوبت واکندن سنگها رسید؛ انقلابیون میخواستند هرچه سریعتر دوست را از دشمن بازشناسند و بدانند روی چه کسانی میتوانند حساب کنند و به چه کسانی نباید دل ببندند.
موسیقی
سال58هنگام آزادی مطلق بازار انتشار موسیقی و ترانه بود؛ سرکوب ترانه «معترض» جای خود را به رهایی ترانههای «انقلابی» داده بود، همچنان که سهولت ضبط در استودیوهای خانگی، آزادی عمل در تکثیرهای بیتوجه به کیفیت، عرضه بیواسطه در کنار خیابان، بینیازی از صرف هزینههای اضافی چون چاپ عکس و حق اثر، همگی بازاری رنگارنگ، بیضابطه و پرهیاهو را شکل داده بود که در آن صدا به صدا نمیرسید؛ از کاستهای سرود و شعرخوانی گروههای وابسته به نحلههای مختلف سیاسی گرفته تا انتشار صدای سخنرانیهای ممنوع پیشین، از پیوند موسیقی پوستانداخته «عارف» و «شیدا» با کلام انقلابی معطوف به حوادث روز گرفته تا انتشار ترانههای تازهای که با افکت تشویق، خود را بهعنوان «کنسرت» معرفی میکردند و از پادکستوارههای مختلفی چون «شبانهها» و «حرف» گرفته تا نوارهای پرسش و پاسخِ میان یک لطیفهپرداز با بندهایی از ترانههای معروف گذشته به قصد مسخره کردن کلیت نظام گذشته.
