آن ده هزار و سیصد و سی و هشت نفرکه زندگی را با مرگی غیرطبیعی در بهار امسال جا گذاشتند، یعنی مثلا از عاشقی، مجنون و سرانجام قربانی محبوب بی‌وفا شدند یا آنقدر حواسشان غرق هزار درد بی‌درمان بود که از یغما رفتن سرپوش کانال آب و برق توسط گرسنگان نان و پنیر بی‌خبر بودند!

« پذیرایی از ساعت 14تا 18» نوشته شده روی تابلوی رنگ و رو رفته جلوی در و البته آن قاب عکس خاک گرفته پرستاری که به نشانه سکوت انگشت اشاره‌اش را روی لب‌ها گذاشته، تصویر آشنایی از مطب یک پزشک عمومی است. پزشکانی که سال‌های دور در بیشتر محله‌ها مطب داشتند.