این روزها که می‌گذرد
یک تا 10 زندگی که چیز قابل عرضه‌ای جز نیمکت چوبی و تخته سیاه و توپ پلاستیکی و سرزانوی پاره بیشتر ندارد. 10 تا 20 هم جفتک هوا کردن و عصر رویش موهای زائد و ترانه‌های درخواستی. 20 تا 30 هم جاده شمال است.
8نوازنده برجسته ویولن‌سل از دپارتمان موسیقی دانمارک برای شنونده‌هایی که با چشم‌هایی از حدقه درآمده آنها را نگاه می‌کردند قطعه کاپریس چایکوفسکی را اجرا کردند و شنونده‌ها در پایان به جای دست و هورا و براوو گفتن برای آنها ماغ کشیدند.
تا همین چند وقت پیش، همه دور هم جمع می‌شدند، دیگ‌های نذری را بار می‌گذاشتند توی حیاط خانه یا مسجد و به نوبت همانطور که زیرلب صلوات می‌فرستادند، شله زرد، آش یا هلیم را هم می‌زدند.
