قفسه

امپراطوری‌ها به عظمت می رسند و انحطاط می‌یابند. فضیلت ،هم علت و هم معلول پیشرفت آنهاست . تباهی هم علت و هم معلول سقوط آنهاست . فقدان وحدت ،لامذهبی،پندار ناپسند،پیشرفت مردم بد و طرد مردم خوب ،هرزه درایی و نفس پرستی ،آزمندی و هوسناکی برای کسب افتخارات تو خالی ،نزاع بلا انقطاع و دسته بندی و تحصیل منافع خصوصی به قیمت قربانی کردن منافع عمومی، اینها نشانه‌های مرئی انحطاط سیاسی است . تباهی آنجا ظاهر می‌شود که قوانین  نه برای حفظ منافع عمومی بلکه برای کسب امتیازهای خصوصی وضع شوند...

اندیشه سیاسی از افلاطون تا ناتو- برایان ردهد
 ترجمه مرتضی کاخی و مرتضی افسری