تا باد چنین بادا

مهدی استاد احمد:

شهر شد خانه‌‌تکانی باد آمد دود رفت
با کمال مهربانی باد آمد دود رفت
آه! بعد هفته‌‌ها احساس پیری، غرق شد
شهر در حس جوانی، باد آمد دود رفت
بود شهر آشفته و پژمرده اما بی‌هوا
شهرمان شد لپ‌کشانی باد آمد دود رفت
با تلاش ویژه‌‌‌ و تدبیر و کلی لابی و
خواهش و پادرمیانی باد آمد دود رفت
بس‌که مسئولان به‌فکر و کاری و ماه‌اند و نیز
عاشق خدمت‌رسانی، باد آمد دود رفت
شهروند محترم غافل مشو فرصت کم است
کیف کن تا می‌توانی، باد آمد دود رفت
می‌روم تنبک بیارم بس‌که خوشحالم، تو هم
یک دهن باید بخوانی باد آمد دود رفت