توان تامین ماسک و گان کل خاورمیانه را داریم

فرخنده رفائی_خبرنگار

بحران کرونا و زیان اقتصادی ناشی از آن، بسیاری از کسب‌وکارها را با شرایط دشواری مواجه کرده و بسیاری از واحدهای صنفی را در معرض تعطیلی قرار داده است. یک ‌ماه مانده به پایان سال و عید نوروز شوک ناشی از کرونا، تولیدی‌های پوشاک و فروشندگان این صنف را که چشم‌انتظار فروش شب عید بودند به کما برد و بسیاری از آنها را به مرز ورشکستگی کشاند. برای اطلاع از خسارت‌های ناشی از این بحران و ارزیابی شرایط کنونی تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک، با مجید افتخاری، عضو هیأت مدیره اتحادیه فروشندگان پوشاک، گفت‌وگو کرده‌ایم.

وضع کنونی واحدهای تولیدی پوشاک با توجه به بحران کرونا چگونه است؟
در حوزه صنعت پوشاک 300هزار اشتغال وجود داشت که بخش تولید، توزیع و فروش را شامل می‌شد. در اسفندماه و تحت‌تأثیر کرونا تقاضا به شکل ناباورانه‌ای کاهش یافت و بهترین فصل تولید و فروش از دست رفت. در پی آن بازار با چنان رکودی مواجه شد که بعضا واحدهای صنفی با کمتر از10درصد فروش، بهترین بازار سال را پشت سر گذاشتند و بحران شدیدی گریبانگیر این صنف شد. خیلی از شغل‌ها از بین رفت و وقتی شبکه توزیع دچار مشکل شد، کل نظام تولید را دچار اختلال کرد. کارخانه‌ها و واحدهای تولیدی تولید را متوقف کردند و در این میان تنها بخشی از صنعت پوشاک که برای کمک به نظام سلامت وارد حوزه تولید پوشاک بهداشتی شد توانست تا حدودی سر پا بایستد. اما تولیدی‌های کوچک و متوسط به‌شدت دچار مشکل هستند؛ نه توان تولید دارند و نه دریافتی‌ای که بتواند آنها را سر پا نگه دارد. این بحران 90درصد اشتغال صنعت پوشاک را از بین برده است.

واحدهای تولیدی پوشاک تا چه حد در این زمینه توانستند کمک کنند؟
عملکرد تولیدکننده‌های ما هم‌اکنون به گونه‌ای است که ما در حوزه تولید ماسک و گان، خودکفا هستیم و توان صادرات را هم داریم. بخشی از بدنه تولید که به‌ صورت صنعتی فعالیت می‌کند از این قابلیت برخوردار است، به‌طوری که این صنعتگران با توجه به نیاز بخش درمان حتی در تعطیلات عید با همه توان و بدون مرخصی تولید را ادامه دادند که نتایج خوبی هم داد. هم‌اکنون بخش کوچکی از ظرفیت صنعت پوشاک، 100درصد نیاز کشور به پوشاک بهداشتی را تامین می‌کند و اگر کل ظرفیت این صنعت به‌کار گرفته شود توان تامین نیاز کل خاورمیانه به ماسک و گان پزشکی را داریم.

آیا مجوز صادرات ماسک و گان را دارید؟
دولت فعلا اجازه صادرات نمی‌دهد و با این کار، گلوگاه ایجاد کرده است؛ گلوی تولید را گرفته و مانع صادرات هم شده است. بازار داخل اشباع شده و باید دولت اجازه دهد تا ما بتوانیم صادرات انجام دهیم.

چرا تولید گان تا این حد سخت و دشوار است؟
گان پزشکی را خیلی جاها نمی‌توانند تولید کنند، زیرا گان در مرحله نهایی تولید باید اشعه گاما ببیند و بسیاری از کشورها فاقد این امکان هستند. در چنین شرایطی ما در حال فرصت‌سوزی مطلق هستیم. چین هر گان را بین 8 تا 12دلار می‌فروشد و روزانه 100میلیون ماسک را با قیمت خوب صادر می‌کند. تمام دنیا الان به واردات نیاز دارد و ایران در سایه توان صنعت پوشاک، نه‌تنها نیاز داخلی ندارد بلکه توان صادرات دارد. از ابتدای فروردین 200 تا300هزار گان پزشکی تحویل سازمان غذا و داروی کشور شده و روزانه 100هزار گان و 10میلیون ماسک را با همین ظرفیت کنونی می‌توانیم تامین کنیم. این فرصت تاریخی را نباید از دست داد. با آموزش مختصر و تامین ماشین‌آلات خاص می‌توان کل ظرفیت این صنعت را به‌کار گرفت و بعد از تخمین و تامین نیاز داخل، به تمام کشورهای دنیا صادرات انجام داد.

 راهکار عبور صنعت پوشاک از این بحران را چه می‌دانید؟
این شرایط تا پایان سال ادامه داشته باشد. همین امروز در حوزه صنعت پوشاک عده‌ای در فضای مجازی در حال فعالیت هستند، اما وضع به‌شدت بحرانی است. تنها راهکار کوتاه‌مدت برای نجات صنعت پوشاک این است که واحدهای تولیدی را به سمت «تولید برای صادرات» سوق دهیم. تنها تضمین کوتاه‌مدت برای اینکه لااقل بدنه تولید را از دست ندهیم این است که به‌سرعت ساختاری تدوین شود که ظرفیت تولید را به‌سرعت برای تولید ماسک و گان پزشکی به‌کار گیرد و تولیدات را با توجه به نیاز شدید جهانی صادر کند. هم‌اکنون دولت پارچه را تامین می‌کند ولی لازم است وعده‌هایی که در زمینه تسهیلات و بازپرداخت داده می‌شود عملی شود. در بسیاری موارد همکاران تولیدکننده به بانک‌ها مراجعه می‌کنند و با بهانه‌هایی از قبیل ابلاغ‌نشدن بخشنامه یا آیین‌نامه اجرایی مواجه می‌شوند. این تعلل‌ها کم‌کم زخمی ایجاد می‌کند که به ازکارافتادن واحدهای تولیدی منجر خواهد شد. راهکار دوم این است که با ایجاد تغییراتی در سیاست‌های تولید و توزیع، به‌سرعت اصناف را به سمت فعالیت در فضای مجازی و فروشگاه‌های مجازی هدایت کنیم. تأثیرات پساکرونا ممکن است خیلی بیشتر از کرونا باشد و باعث شود کل اقتصاد در صنعتی که ما در آن مزیت رقابتی داشتیم از بین برود.