تنش زیریک سقف در روزهای کرونایی

بیژن کیامنش- روزنامه‌نگار

  براساس گزارشی رسمی تلفن‌های اورژانس خانوادگی در دوره کوتاهی که مردم خانه‌نشین شده‌اند، گاه تا دوبرابر افزایش یافته‌است‌. البته درکشور‌های اروپایی نیز چنین اتفاقی رخ‌داده، به‌طوری‌که تماس با تلفن‌های اورژانس تا 90درصد افزایش‌یافته است‌، اما چرا؟ به‌طورتقریبی معادل20درصد از مشاغل کشور‌ زیرسایه تهدیدکرونایی‌، درکوتاه‌مدت متوقف شده‌اند‌. درخواست مسئولان از مردم برای درخانه ماندن‌، درکنار تعطیلی مدارس و دانشگاه‌ها، ناگهان خانواده‌ها را در زمان طولانی‌تری زیرسقف یک‌خانه قرارداد. در کنارهم قرارگرفتن اعضای خانواده‌، درشرایطی که بیشتر خانواده‌ها از فرهنگ گفت‌و‌گو برخوردار نیستند، دربرخی مواقع اعضای خانواده‌ها را به بمب‌های سیار درحال انفجار در خانه تبدیل کرد. البته وجود دوموضوع دیگر برشدت مشکلات افزود؛ نخست کوچک بودن فضای برخی خانه‌ها‌ به تند‌ترشدن اصطکاک‌ها افزود و نکته دوم هم حداقل بودن امکانات سرگرمی است که زمان فراغت را برای مجادلات احتمالی بیشتر فراهم کرد. البته باید به مشکلات یادشده‌، جیب‌های خالی برخی از اعضای خانواده‌ها راهم اضافه کرد. جالب است بدانیم بیشتر خانواده‌ها‌، از دانش کافی برای حل دشواری‌ها برخوردار نیستند. درحالی‌که شنیدن حرف‌های دیگران و حق دادن به طرف مقابل‌، از مهم‌ترین راهکار‌های مهار تنش‌ها به شمار می‌آید، اما در رسانه‌های کشور و متون درسی جایگاه چندانی برای آموزش مهارت‌های اجتماعی پیش بینی نشده است. نتیجه آنکه از هرسه ازدواج، یک مورد با طلاق مواجه می‌شود. ضمن اینکه در دو ازدواج به اصطلاح پایدار دیگر هم با بحران‌هایی همچون طلاق عاطفی مواجهیم‌. اما در شرایط خانه‌نشینی مردم براثر بروز کرونا، وقوع بحران‌های خانوادگی اشکال ملموس‌تری یافته است‌. به عبارت دیگر، نتایج فقدان آموزش‌های فراگیر مهارت مدیریت‌چالش‌ها، درجامعه نمود بیشتری یافته‌است. البته کارشناسان بارها درباره پایین‌بودن تاب‌آوری جامعه دربرابر بروزخشم‌، اعلام‌خطر کرده‌اند، اما این هشدارها هنوز به تصمیم ملی راه نبرده است. دراین شرایط، خانه‌نشینی براثر شیوع کرونا، این بحران را بیش‌ازپیش به سطح رسانه‌ها منتقل کرده‌است. متخصصان اجتماعی براین باورند که این پدیده درگستره جغرافیایی جهان همواره وجود داشته و همه جوامع بشری با پدیده طلاق و حتی خشونت‌های خانوادگی مواجهند. اما اکنون که ویروس کرونا منجر به خانه‌نشینی شده، این پدیده در همه جوامع افزایش بیشتری یافته است. نکته این است که چه کنیم تا این پدیده مهار شود.