شب ایرانی

یکشنبه ۱۲ خرداد ۹۸، ورزشگاه نوساز فولاد خوزستان آماده میزبانی فینال جام حذفی بود. ورزشگاه ۳۰ هزار نفری فولاد آرنا اما خیلی زود پر شد. تا این جای کار مسئولان برگزاری مسابقات مشکلی را حس نمی‌کردند. پرسپولیس به میدان آمد و بازیکنانش گرم کردند، ولی خبری از داماش گیلان نشد. کمی گذشت تا خبر رسید اسماعیل حاجی‌پور اعلام کرده تا تماشاگران گیلانی در ورزشگاه مستقر نشوند اجازه حضور تیمش در میدان را نمی‌دهد. اما چگونه می‌شد چنین فضایی در استادیومی که میزبان ۱۰ هزار نفر بیشتر از ظرفیتش شده بود، ایجاد کرد؟ تنها راهی که به ذهن آشفته برگزار‌کنندگان رسید، اعلام خبر به تعویق افتادن فینال بود. انتشار چنین خبری طبیعی بود که تماشاگر خسته‌ای را که ساعت‌ها زیر آفتاب سوزان نشسته بود، عصبی کند و طولی نکشید که صندلی‌های شیک فولاد آرنا به مشتی پلاستیک شکسته و پاره تبدیل شد. همه به هر دشواری‌ای که بود از استادیوم خارج شدند. ۳۰۰ تماشاگر گیلانی به ورزشگاه آمدند و دوباره هواداران پرسپولیس را به فولاد آرنا راه دادند.

ساعت از 11 شب گذشته بود که پرسپولیسی‌ها برای سومین‌بار به میدان آمدند و باز هم گرم کردند. داماشی‌ها بالاخره پا بر چمن ورزشگاه فولاد گذاشتند و با ۱۴۵ دقیقه تأخیر، عجیب‌ترین فینال تاریخ فوتبال ایران برگزار شد. قهرمان ایران و فینالیست آسیا کم مانده بود چوب3 بار گرم کردنش را بخورد و به سختی توانست از سد تیمی که از لیگ 2 آمده بود، گذر کند. در طولانی‌ترین شب سال فوتبال ایران، برانکو آخرین جامش را هم با پرسپولیس گرفت. افتضاح برگزاری مسابقه هم با برکناری سعید فتاحی رفع و رجوع شد.