خارج از چارچوب
پیشگویی‌های کرونایی
محمد سرابی ـ روزنامه‌نگار
ویروس کرونا از چین بیرون نیامده بود که مثل همیشه نظریه‌های «کارخودشونه» شروع شد. بعد هم به سرعت انواع پیشگویی‌ها پیدا شدند که 5سال و 10سال قبل در فلان فیلم و برنامه تلویزیونی (کتاب نبود؛ کسی کتاب نمی‌خواند) شیوع یک بیماری خطرناک را نشان داده بودند و این هم سندی برای انواع توطئه‌های جهانی است. جمع بزرگی هم این حرف‌ها را باور کرده و در تردید بین فواید الکل طبی و روغن بنفشه، فکر می‌کنند یک عده فوق‌باهوش در جایی تاریک نشسته‌اند و همه جهان را اداره می‌کنند و با رمز‌های مخفیانه، نشانه‌هایی از نقشه‌های آینده خودشان را لو می‌دهند. اگر کشف و پیشگویی به این سادگی است، پس ما هم در همین یادداشت می‌توانیم تعدادی حادثه را به‌صورت عمده پیشگویی کنیم و بعدا هر وقت اتفاق افتاد، ادعا کنیم که ما قبل از همه از توطئه‌های آینده جهان خبر داشتیم. مثلا: روزگاری می‌رسد که در شمال‌غربی جهان، مردی همه را فریب می‌دهد و به ریاست بزرگ‌ترین ارتش و قوی‌ترین ثروت جهان می‌رسد، اما حرص قدرت او را دیوانه می‌کند و دیگران را عذاب می‌دهد. زنی زیبا و مشهور که با وجود گذر سال‌ها هیچ وقت پیر نشده است، ناگهان می‌میرد. در شهری بزرگ آتش تاریک از زمین و آسمان شعله می‌کشد. گروه بزرگی از مردم دسته‌دسته جان خود را از دست می‌دهند. شرق و غرب با هم می‌جنگند و اسلحه‌سازان را پولدار می‌کنند. قومی خاک زمین و آب دریا و حیوانات دشت و گیاهان جنگل را می‌خورند و طلای لمس نکردنی انبار می‌کنند. دانشمندانی از نور خورشید فراتر می‌روند و در جام شیشه‌‌ای زندگی خلق می‌کنند و مهم‌تر از همه، ملت‌هایی سرگرم به‌خود، مغرور به گذشته، گرفتار خیالات پوچ، عبرت نگرفته از روزگار، اسرافکار و ناشکر نعمت‌های الهی، سال‌ها می‌دوند و همچنان همانجا که بودند، می‌مانند.
