تا هفتم خرداد ماه که نخستین نشست رسمی مجلس یازدهم برگزار شود زمان زیادی باقی مانده اما جدال مدعیان اصولگرای راهیافته به بهارستان از هماکنون رایزنیهای پشت پرده برای تصاحب سکانداری قوه مقننه را عیان کرده است؛ رایزنیهایی که از چند دستگی اصولگرایان بر سر ریاست مجلس یازدهم خبر میدهد.
رسیدن به قدرت دردسر پیشروی جدید جناح راست در بهارستان خواهد بود و آنها را برای طلب سهمشان از قدرت به طیفهای بیشتری تقسیم خواهد کرد؛ چنانکه هنوز 3 هفته از برگزاری انتخابات نگذشته اما شاخ و شانهکشیدنهای آنها بر سر تصاحب ریاست مجلس عیان و پنهان خبرساز شده و حتی وحدت دقیقه نودی نواصولگرایان و پایداریها را خدشهدار کرده است و این وحدت به همان شب انتخابات برای تصاحب هر 30 کرسی تهران محدود شد و دیگر خبری از آن سازش و همراهی نیست؛ چنددستگیای که اگر بر همین منوال ادامه یابد، میبایست منتظر تشکیل مجلسی با 5فراکسیون سیاسی نواصولگرایان، پایداریها، دولت بهاریها و ولاییهای انقلابی با حضور چهرههایی چون زاکانی و ذوالنوری و... فراکسیون مستقلین و اصلاحطلبان باشیم، اگرچه که نزدیکی انقلابیون و پایداریها برای شکستن قدرت نواصولگراها دور از ذهن نیست.
مدعیان تصاحب یک کرسی
در این میان قالیباف بهعنوان نفر اول پایتخت، شاخصترین مدعی ریاست مجلس است. شهردار سابق تهران با همه حواشی کوچک و بزرگ همراهانش با داشتن سوابق نظامی در سپاه و نیروی انتظامی، 3دوره کاندیداتوری ناکام در انتخابات ریاستجمهوری و ۱۲سال شهرداری تهران حالا یکی از مدعیان سرسخت سکانداری قوه مقننه است.
مرتضی آقاتهرانی، رأی سوم تهرانیهایی که پای صندوق رأی آمدند اما دقیقا مقابل قالیباف مهرهای تمامقد برای تصاحب ریاست بهارستان است؛ چراکه ورودیهای مجلس یازدهم نشان میدهند نمایندگان نزدیک به جبهه پایداری تعداد کرسیهای قابل توجهی را بهدست آوردهاند. آقاتهرانی نقطه قوت خود نسبت به قالیباف را داشتن سابقه نمایندگی در ادوار هشتم و نهم مجلس میداند. ورای تجربه حضور در پارلمان، او بهدلیل دبیر کلی جبهه پایداری، رأی منسجم و هدفمندی دارد.
نکته جالب رقابت قالیباف و آقاتهرانی، تکاپوهای دیگر چهره لیست مشترک اصولگرایان برای تصاحب کرسی ریاست مجلس آینده است. مصطفی میرسلیم که رتبه دوم رأی تهرانیها را برای ورود به مجلس یازدهم دارد بیسر صدا و در لابهلای شاخ و شانهکشیهای پایداریها و نواصولگرایان امید به تصاحب کرسی ریاست دارد و میخواهد در جدلهای سیاسی این دو با جذب اصلاحطلبان و مستقلین مجلس کرسی ریاست را بهدست بیاورد.
میرسلیم هم تجربه حضور در پارلمان ندارد اما رزومه قابل اعتنایش حضورش در نهاد ریاستجمهوری در دولتهای سوم و چهارم و همچنین وزارتش در دولت ششم جمهوری اسلامی است. او از مرداد ۱۳۶۱ تا مرداد ۱۳۶۸ مشاور عالی رئیسجمهور و سرپرست نهاد ریاستجمهوری در دوران ریاستجمهوری مقام معظم رهبری بوده، در دولت اول هاشمی رفسنجانی سمت مشاور تحقیقاتی رئیسجمهور وقت و سابقه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت دوم هاشمی رفسنجانی را در کارنامه اجراییاش دارد و از سال 75تاکنون عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام است.
علیرضا زاکانی که از قم راهی بهارستان شده دیگر مدعی ریاست قوه مقننه است که تحلیلگران شانس خوبی برای او قائلند. سابقه نمایندگی ادوار هفتم تا نهم مجلس را در کارنامه دارد و رئیس کمیسیون ویژه برجام در مجلس نهم بوده است. زاکانی با سابقه ریاست بسیج دانشجویی در سالهای گذشته، سابقه مدیریت دولتی ندارد اما ریاست لاریجانی از قم بر مجلس به این مؤسس جمعیت رهپویان انقلاب اسلامی نشان داده که نباید برای ریاست بر مجلس یازدهم ناامید باشد.
در میان جدلهای این 4گزینه اما حضور خاموش یکی از یاران احمدینژاد درمقام رئیس مجلس یازدهم میتواند شگفتیساز کاندیداتوری ریاست مجلس یازدهم باشد. محمدمهدی زاهدی، عبدالرضا مصری، حمیدرضا حاجی بابایی، علی نیکزاد، شمسالدین حسینی، مسعود خاتمی، فریدون عباسی و محمود احمدی بیغش ازجمله یاران دارای رزومه احمدینژاد هستند که خود را به مجلس یازدهم رساندهاند. اهمیت حضور بهاریها به لابی و رایزنیهای آنها بر میگردد که نمونهاش را میتوان در نایبرئیسی سال آخر عبدالرضا مصری و گرفتن کرسی نایبرئیسی از علی مطهری دید. حمیدرضا حاجی بابایی هم که سابقه حضور در هیأت رئیسه را دارد، در مجلس دهم خود را در قامت رئیس مجلس دید و وارد رقابت با لاریجانی و عارف شد. اگرچه در مجلس دهم برای ریاست مجلس رأی نیاورد اما پشتوانه او در مجلس یازدهم قویتر شده است.
مدعیان یک صندلی
در همینه زمینه :