دود عود

این تصنیف هم در آلبومی با همین عنوان ارائه شد و آهنگساز آن، پرویز مشکاتیان، موزیسین شهیر ایران بوده. در ضمن کامبیز روشن‌روان هم آن را برای ارکستر سمفونیک تهران تنظیم کرده. این تصنیف فوق‌العاده زیبا و تمام و کمال، در دستگاه نوا و روی غزلی از مولانا ساخته شده است:«ای یوسف خوشنام ما، خوش می‌روی بر بام ما/‌ای درشکسته جام ما، ‌ای بر دریده دام ما...» این قطعه و آلبوم، در دهه 60 خورشیدی شکل گرفته و عرضه شده است. البته این شعر مولانا را، خوانندگان دیگری همچون علیرضا افتخاری و حسام‌الدین سراج نیز با آهنگسازی دیگر موزیسین‌های ایرانی اجرا کرده‌اند. اما لطفی که در تصنیف شجریان است، تکرارناشدنی است. عملاً این تصنیف به‌گونه‌ای شکل گرفته که انگار هیچ کم و کسری ندارد و به قول وینس لومباردی_ مربی بلندآوازه- مصداق یک تلاش صددرصدی است؛ یعنی همه تلاشی که باید صورت بگیرد و همه‌‌چیزهایی که باید در آن وجود داشته باشد بدون اینکه چیزی جا مانده باشد. به راستی در این تصنیف استاد، چیزی به جا نمانده است و همه‌‌چیز، در کمالی صد درصدی است.