بازار کار در سال 97 معمای دهه شصت0ی‌ها

بازار کار ایران که در سال‌های گذشته همچنان با بحران تقاضای اشتغال متولد شده‌های دهه‌60 روبه‌رو بوده در سال آینده هم با چنین چالشی مواجه خواهد بود. آخرین آمارهای مرکز آمار ایران نشان از نرخ بیکاری 9/11درصدی در کل کشور، 1/10درصدی مردان، 1/19درصدی زنان، 2/13درصدی شهر‌ها، 1/8درصدی روستاها و 25درصدی جوانان 15تا 29ساله دارد. به این ترتیب از هر 4جوان ایرانی یکی همچنان بیکار است و جویای شغل مناسب؛ هرچند با درآمد ناکافی. رؤیای دست‌یافتن به نرخ بیکاری 7درصدی دست‌کم 6سال است که محقق نشده و سخت است باور اینکه در 4سال آینده هم نرخ بیکاری تک‌رقمی شود. آیا سیاست‌های اشتغال‌زایی دولت‌های پسین و پیشین به بن‌بست خورده یا مشکل از جوانان دهه شصتی تحصیل‌کرده‌ است که شغل خوب می‌خواهند و با درآمد کافی؟ هرچند نرخ تورم تک‌رقمی شده و رشد اقتصادی، مثبت ارزیابی می‌شود، اما تلاش برای یک‌رقمی‌کردن نرخ بیکاری همچنان یک کلاف پیچیده است و بازکردن گره‌های درهم‌تنیده بازار با تکرار سیاست‌های مبتنی بر پول‌پاشی، شدنی نخواهد بود، مگر اینکه سرمایه‌ بیاید و موانع کسب و کار برداشته شود. بی‌گمان هستند زنان و مردان جوانی که اشتغال خود را به تأخیر انداخته‌اند، اما میانگین ایجاد 500هزار شغل در 5سال عمر دولت حسن روحانی یک واقعیت است و نگه‌داشتن آنها چیزی شبیه معجزه خواهد بود.

سال 97

رؤیای نرخ بیکاری تک‌رقمی

سال آینده چه اتفاقی در بازار کار ایران رخ خواهد داد؟ برنامه دوم ایجاد بیش از یک میلیون شغل است، آن هم در شرایطی که منابع مالی آن چندان پایدار به‌نظر نمی‌رسد، مگر اینکه گشایش بزرگ در ورود سرمایه‌های خارجی رخ دهد و موتور اقتصاد با شتاب بیشتری کار کند. بخش خدمات در ایران به سبب گسترش فناوری‌های ارتباطی و اطلاعاتی، صنعت ساختمان و بازار مسکن، رونق گردشگری و افزایش صادرات غیرنفتی بدون تردید می‌تواند به ایجاد اشتغال پایدار و مستمر به شرط ایجاد فضای امنیت اقتصادی کمک کند و دل‌بستن به ایجاد اشتغال در بخش‌هایی چون صنعت و کشاورزی پرهزینه خواهد بود. افزون بر این بعید است نرخ بیکاری در سال آینده تک‌رقمی شود اما انتظار بر این است که دولت در 3سال باقی‌مانده به جای تمرکز شکننده و پرهزینه بر سیاست‌های پولی و مالی، بیشتر به بازنگری در سیاست‌های مبتنی بر کسب و کار آسان و کم‌دردسر بیندیشد و متولدین دهه 60 را یک سرمایه بداند؛ سرمایه‌هایی سوخته شده اما جامانده از فرصت‌ها.