نقطه صفر

در دورترین نقطه از پایتخت، کنار خط مرزی ایران با افغانستان و پاکستان، همجوار با دریای عمان، پنجه در پنجه محرومیت انداخته‌اند. فرصت‌های تجاری و اقتصادی استان سیستان و بلوچستان بیشتر از چیزی است که برای رفاه سیستانی‌ها و بلوچ‌ها نیاز است؛ فرصت‌هایی که تمام ایران روی آن حساب کرده‌اند اما هنوز نتوانسته اهالی منطقه را سیراب کند. آنچه برایشان مانده، مشقت است و حالا سیراب شدن از سیل.
هیچ تصویری توان نمایش تمام واقعیت منطقه جنوب شرق ایران را ندارد. مجموعه کوچکی از عکس‌های 3عکاس همشهری پیش رو قرار گرفته است تا شاید بخشی از نمای سیستان و بلوچستان باشد. هدف این بود که بیشتر، زیبایی‌های این استان نمایش داده شود اما مرور عکس‌ها و تصاویر برداشته‌شده از این منطقه، هر مخاطبی را فارغ از قصد قبلی‌اش به کام خود فرو می‌برد.
چشمان برق افتاده و نگاه دنباله‌دار کودکان در کنار پوست‌های آفتاب‌سوخته و چروکیده مردان و زنان، بیش از لباس‌های رنگی دست‌دوز شده، خودنمایی می‌کند.
عکاسان: فرشته اصلاحی- حامد خورشیدی - داوود قهردار