ها لا لند!

دختری جوان به‌عنوان باریستا در کافه کمپانی برادران وارنر کار می‌کند و یک جوان پیانیست هم در همان کافه مشغول به‌کار و نواختن است. این دو اولین‌بار که با هم برخورد دارند، کارشان به دعوا می‌کشد اما بعدا ماجرای عاشقانه‌ای بین این دو شکل می‌گیرد که این داستان دو‌خطی فیلم «لالا‌لند» است. حالا داستان عاشقانه مشابهی داریم. اریک براوت هالند (با تلفظ صحیح هالاند) کارگر باریستای عاشقی بود که در چیزی شبیه به بوندس‌لیگا یعنی بوندس‌لیگای اتریش بازی می‌کرد. یک‌جورهایی شبیه «میا» در لالالند که در جوار هالیوود کار می‌کرد اما ستاره هالیوود نبود. میا در تمام آزمون‌ها و آدیشن‌های اولیه بازیگری گند می‌زند و رد می‌شود اما در نهایت بعد از 5سال به یک ستاره در عالم بازیگری تبدیل می‌شود. هالاند یا همان هالندی که در رسانه‌های ایرانی از آن نام می‌برند، همان میای باریستاست. او مدتی در 2تیم نروژی براین و مولده بازی کرده؛ در تیم اولش در 16بازی حتی یک گل هم نزده (شبیه خراب‌کردن آدیشن‌های بازیگری میا) در تیم دوم برای زدن 14گل نیاز به 39بازی داشته اما ناگهان در سالزبورگ به بخش هالیوودی دنیای فوتبال راه پیدا کرده و خودش را نشان داده. در 5بازی برای تیم زیر 20سال نروژ 11گل ازجمله 9گلی که وارد دروازه السالوادور در یک بازی در جام جهانی کرده، به ثبت رسانده است و این یعنی حالا میای ما (ببخشید، اریک ما) یک ستاره است و درگیر یک ماجرای عاشقانه شده است. او بعد از 28بار گلزنی و 7پاس‌گل در یک نیم‌فصل برای سالزبورگ پیشنهاد منچستریونایتد را که سرمربی نروژی سابق مولده (سولشر) سرمربی آن است، رد کرد و به دورتموند رفت تا نیمکت‌نشین مارکو رویس و گوتزه شود. رویس و گوتزه هیچ‌کدام مهاجم نوک نیستند و به‌عنوان شماره9 کاذب در ترکیب قرار می‌گیرند. پاکو آلکاسر اسپانیایی تنها رقیب هالند در دورتموند است اما او هم مدام مصدوم می‌شود و از آگوست2019 تاکنون در یک بازی 90دقیقه به میدان نرفته و اخیرا به منچستریونایتد پیشنهاد شده است. هالند که پدرش هافبک تیم‌های چلسی و لیدز بود و خودش هم در شهر لیدز انگلیس به دنیا آمد، دیوانه است؛ دیوانه گلزنی. او برای زدن گل به زمان زیادی نیاز ندارد. در بازی اول در دقیقه58 به زمین رفت و در عرض 20دقیقه هت‌تریک کرد تا دورتموند در زمین آگزبورگ بازی باخته را 3-5 ببرد. در بازی دوم که پریشب به برد 1-5خانگی مقابل کلن منجر شد، باز هم مهاجم نروژی به‌عنوان بازیکن جانشین به میدان فرستاده شد و 2گل دیگر زد. او برای زدن نیمی از 10گل تیمش در 2بازی اخیر تنها به 57دقیقه زمان نیاز داشت؛‌ یعنی او هر 11دقیقه و 4ثانیه یک گل برای دورتموند به ثمر رسانده. او در کنار اوبامیانگ تنها بازیکنان تاریخ دورتموند هستند که در نخستین بازی خود موفق به هت‌تریک شده‌اند و اتفاقا
 هر دو پیراهن شماره17 را بر تن کرده و هر دو در بازی با آگزبورگ موفق به ثبت نخستین هت‌تریک خود برای این تیم شده‌اند. غیر از این دو بازیکن افرادی مثل انگلبرت کراوس از تیم مونیخ 1860 در سال‌1963، هرمان اولیخر از تیم اشتوتگارت در سال‌1973، اولاف مارشال از تیم دینامو درسدن در سال 1993، آدمار از تیم اشتوتگارت در سال 2001، مارتین فنین از تیم آینتراخت فرانکفورت در سال‌2008 هم در نخستین بازی خود در بوندس‌لیگا هت‌تریک کرده بودند. هالند در مجموع در این فصل برای سالزبورگ و دورتموند در 24بازی 33گل زده. او که کلا 73بازی باشگاهی انجام داده، برای زدن هر گل تنها به 46دقیقه زمان نیاز دارد. حالا غیر از منچستری‌ها که حق دارند دو‌دستی توی سر خودشان بکوبند، رئال مادرید و بارسلونا هم که به توانایی‌های این ماشین گلزنی شک و تصور کرده بودند درخشش او یک جرقه است و به‌زودی خاموش می‌شود، باید بنشینند و حسرت بخورند.