نیمای نویسنده

محمود برآبادی _  نویسنده کتاب‌های کودکان

سیزدهم دی‌ماه درست 60 سال از مرگ نیما یوشیج، پدر شعر نو می‌گذرد.
اگرچه نیما یوشیج را به‌عنوان پایه‌گذار شعر نو می‌شناسند اما او با نوآوری در وزن‌های عروضی، انعطافی را که وزن شعر فارسی برای نزدیک شدن به ‌زبان کودک نیاز داشت، پدید آورد. نیما با در هم شکستن مرز میان کلمات شاعرانه، زمینه و بستر استفاده از الفاظ و اصواتی را در شعر فارسی فراهم آورد که تا پیش از آن در شعر جدی ممنوع بود و شاعران چنین واژگانی را غیرشاعرانه می‌پنداشتند و چندان به‌کار نمی‌بردند. او از نخستین کسانی بود که در ایران برای کودکان آثار ویژه پدید آورد. شعرهای آواز قفس (1305)، بهار (1308)، نمونه‌هایی از اشعار کودکانه نیماست که با الهام از ادبیات عامیانه سروده شده است. نیما داستان‌هایی نیز برای کودکان نوشت که آهو و پرنده (1324)، توکایی در قفس (1325) از انتشارات کانون پرورش فکری و غول و نقاش (2طرح برای کودکان) ویراسته سیروس طاهباز از انتشارات ماه‌ریز (1379) از آن جمله‌اند. نیما در این داستان‌ها با بیانی نمادین مسائل دشوار اجتماعی را ساده و قابل فهم کودکان کرده است. افزون بر این، برخی از حکایت‌ها و داستان‌های منظوم نیما را می‌توان در شمار شعرهای مناسب برای نوجوانان به‌حساب آورد که ازجمله آنها می‌توان از منظومه‌های چشمه کوچک (1302)، روباه و خروس (1303)، داستان گل زودرس (1303) و داستان پسر و مادرش نام ‌برد. نیما که نام واقعی‌اش علی اسفندیاری بود و در سال 1276در یوش مازندران به دنیا آمده ‌بود، سیزدهم دی‌ماه 1338در تهران درگذشت.