توصیف پارکینسون توسط پارکینسون

برخی دانشمندان از زمان خود خیلی خیلی جلوتر هستند. گاه حرفی می‌زنند یا چیزی را کشف می‌کنند که در دوره خود قابل فهم یا اثبات علمی نیست، اما بعدها ثابت می‌شود که آنها درست گفته بودند. یکی از این افراد جیمز پارکینسون - پزشک، زمین‌شناس و دیرینه‌شناس - انگلیسی است که 60سال پس از مرگش، پی به اهمیت یافته‌ها و کارهای او برده شد!

پزشک‌زاده‌ای که پزشک شد

جیمز پارکینسون روز یازدهم آوریل سال1755 در لندن به‌دنیا آمد. پدرش جان پارکینسون جراح بود و او نیز به‌همراه برادرش ویلیام و خواهرش ماری،  پس از طی مدارج مورد نظر توانستند شغل پدر را ادامه دهند و پس از تایید شرکت شهر لندن پزشک شوند. 

ورود به سیاست
علاوه بر پزشکی،  پارکینسون علاقه‌مندی خاصی به زمین‌شناسی و دیرینه‌شناسی و همچنین سیاست روز داشت. او مدافع حقوق افراد محروم و قشر ضعیف جامعه و منتقدی سرسخت برای دولت ویلیام پیت بود. برخی از مورخان تصور می‌کنند که جیمز پارکینسون از طرفداران سرسخت انقلاب فرانسه بوده است. درحالی که انگلستان در هرج و مرج سیاسی به‌سر می‌برد،  پارکینسون نزدیک به 20جزوه و کتاب سیاسی را در دوران پس از انقلاب فرانسه منتشر کرد. او با نام مستعار هربرت پیر در نوشته‌هایش خواستار اصلاحات اساسی اجتماعی شده بود. فعالیت‌های سیاسی جیمز علیه دولت انگلستان و جورج سوم باعث دستگیری‌اش شد،  با این حال هیچ اتهامی علیه او وارد نشد.

ورود به دنیای پزشکی
به گزارش همشهری، پارکینسون از زندگی سیاسی پرشور خود فاصله گرفت و بین سال‌های 1799 تا 1807 چندین اثر پزشکی از جمله اثری درباره نقرس در سال1805 منتشر کرد. پارکینسون علاقه‌مند به بهبود سلامت عمومی و بهداشتی جامعه بود و چندین کتاب پزشکی نوشت که نشان از تلاش‌هایش برای سلامت و رفاه مردم،  یعنی چیزی شبیه به آنچه در فعالیت سیاسی‌ بیان کرده بود،  می‌داد. پارکینسون تکیه‌گاهی برای حمایت قانونی از بیماران روانی،  همچنین پزشکان و خانواده‌های آنها بود. او همچنین اعتقاد داشت که هر جراحی باید از عمل‌هایش نوشته‌هایی داشته باشد.

توصیف علمی یک بیماری
پارکینسون نخستین شخصی بود که 6نفر را با علائم یک بیماری خاص که بعدها نام خودش را روی آن گذاشتند، توصیف کرد. او بین لرزهای استراحت و لرزش با حرکت تمایز قائل شد و این یک موفقیت برای کشف بیماری بود. ژان - مارتین شارکو، نورولوژیست فرانسوی نام «بیماری پارکینسون» را 60سال پس از مرگ او، بر این بیماری گذاشت. البته پارکینسون به اشتباه تصور می‌کرد که لرزش در این بیماران به‌دلیل ضایعات در نخاع گردن است.

تعریف بیماری پارکینسون
این بیماری در اصل لرزش در وضعیت استراحت است که شیوع آن بیشتر در سنین پیری بوده،  ولی در جوانان هم مشاهده شده است. شیوع آن در تمام مناطق دنیا یکسان است؛ یعنی درصد شیوع بیماری با تغییر در منطقه تفاوت چندانی نمی‌کند. به‌طور کلی این بیماری بر اثر از بین رفتن سلول‌های ترشح‌کننده ماده‌ای به نام دوپامین (یک انتقال‌دهنده عصبی) است، رخ می‌دهد. افزایش نسبت استیل کولین به دوپامین در غده‌های قاعده‌ای مغز موجب علائم ترمور، سفتی عضلات و کندی حرکات می‌شود.

زمین‌شناسی
علاقه پارکینسون از پزشکی به‌صورت تدریجی به‌سمت طبعیت رفت،  خصوصا زمین‌شناسی و دیرینه‌شناسی. او به جمع‌آوری نمونه‌های فسیل‌های گوناگون رو آورد. در سال1804،  او نخستین کتابش را در این زمینه به رشته تحریر درآورد.

پایان راه
پارکینسون در روز بیست‌ویکم دسامبر سال1824 و در 69سالگی بر اثر سکته مغزی از دنیا رفت. محل دفن او مشخص نیست و بنای یادبودش،  یک لوح سنگی در داخل کلیسای سنت لئونارد است. روز یازدهم آوریل، به‌مناسبت تولد او،  روز جهانی پارکینسون نام گرفته است.

فعالیت‌های سیاسی
درحالی که انگلستان در هرج و مرج سیاسی به‌سر می‌برد،  پارکینسون نزدیک به 20جزوه و کتاب سیاسی را در دوران پس از انقلاب فرانسه منتشر کرد. او در نوشته‌هایش با نام مستعار هربرت پیر، خواستار اصلاحات اساسی اجتماعی شده بود