در انتظار 7میلیارد تومان

کم‌شدن بودجه هنرهای نمایشی و به‌دنبال آن کم‌شدن بودجه حمایت از گروه‌های نمایشی و بودجه‌ای برای برگزاری جشنواره‌های تئاتری، مشکلات تکراری و همیشگی مرکز هنرهای نمایشی است؛ مشکلاتی که در مقایسه با دیگر حوزه‌های معاونت هنری نه‌تنها کمتر نمی‌شود، بلکه با گذشت زمان بیشتر شده و حتی از دوره‌ مدیریتی به دوره مدیریت دیگر نیز منتقل می‌شود. از آن روزی که مرکز هنرهای نمایشی نتوانست سیاستگذاران و مدیران هنری را مجاب کند تا به یک سازمان تئاتر کشور مانند سازمان سینمایی تبدیل شود، تئاتر به لحاظ مالی همیشه در مضیقه بوده و گرفتن بودجه کامل جزو آرزوهای مدیران و هنرمندان تئاتر است. مدیران تئاتری در هر دهه و دوره همیشه به هنرمندانش بدهکار بوده و هست. امسال هم نکته متفاوت‌تری نسبت به دوره قبل وجود ندارد. 9‌ماه از سال گذشته و مرکز هنرهای نمایشی توانسته 40درصد بودجه را تامین اعتبار کند و روی دست مدیر مرکز نیز بیش از 5میلیارد تومان بدهی باقی مانده است. حالا رقم بدهی 5میلیارد تومان باشد یا 7میلیارد تومان هم فرقی ندارد، چرا‌که هنوز تلاش مدیران نتیجه‌ای نداشته و به دلایل متعدد این امر رویه‌ای شده و به عادت تبدیل شده است؛ عادتی که بودجه به‌صورت قطره‌چکانی به تئاتر برسد. در این اوضاع و 3‌ماه مانده به پایان سال، گروه‌های تئاتری قرار است بزرگ‌ترین جشنواره بین‌المللی خود را سپری کنند. دهم بهمن‌ماه سی‌وهشتمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر آغاز می‌شود و این در حالی است که کارگاه‌های آموزشی و همایش‌های کوچک و بزرگ جشنواره در حال برگزاری آن است. بودجه امسال جشنواره نیز مانند دوره قبل نزدیک به 7میلیارد تومان است که هنوز یک ریال دریافت نشده ‌و باید منتظر ماند تا چه رقمی به این دوره اختصاص می‌یابد تا مدیر مرکز ‌در ماه‌های پایانی سال به هنرمندان بیش از بیش بدهکار نشود.