آقای جان فورد جوان

سعید مروتی_روزنامه نگار

آقای لینکلن جوان ، نشانه‌ای آشکار بر فردیت و تشخص فیلمسازی است که حتی در اثری زندگی‌نامه‌ای، آن هم در مورد شخصیتی مشهور چون آبراهام لینکلن، رئیس‌جمهور محبوب و یکی از اسطوره‌های آمریکا هم ابتدا فیلم خودش را می‌سازد. به همین دلیل است که  شباهت نداشتن هنری فوندا به لینکلن برای فورد اهمیتی نداشته، چون این تلألو چشم‌ها مهم بوده نه شباهت چهره؛ چشم‌هایی که به گفته جان‌فورد با شکوه‌ترین منظره دنیا را در اختیار فیلمساز می‌گذارد. آقای لینکلن جوان محصول دوران جوانی فورد است؛ دورانی که هنوز فورد پا به سن نگذاشته و هنوز نگاهش به جهان بدبینانه نیست. چیزی که در آقای لینکلن جوان بیشتر به چشم می‌آید معصومیت در کنار فراست و امید به آینده است. فورد کاری به دوران ریاست‌جمهوری لینکلن ندارد و اساسا از ماجراهای جوانی او فراتر نمی‌رود. آنچه از لینکلن در فیلم می‌بینیم جوانی است که معصومیت و فراست را به شکل توأمان دارد. در 2پرده اول فیلم با لینکلن جوان آشنا می‌شویم و شاهد علاقه‌اش به دختر محبوبش هستیم. فصل شاعرانه - عاشقانه دیدار لینکلن و محبوبه‌اش، به شکلی موجز و اعجاب‌انگیز به حضور لینکلن بر سر مزار دختر جوان پیوند می‌خورد. عاشقانه‌ای که سرنوشتی تراژیک دارد، شیوه داستان‌گویی فورد را هم نمایان می‌کند. قصه‌گویی سرراست و موجز با دوربینی اغلب ثابت که معدود حرکت‌هایش بعدآفرین هستند. فیلم بعد از مقدمه‌ای که در آن سکانس‌های جان فوردی زیادی به‌چشم می‌خورد تبدیل به درامی دادگاهی می‌شود. قبل از آن آنچه بیشتر در ذهن می‌ماند حضور لینکلن در شهر است؛ لینکلنی که با آن پاهای کشیده طوری سوار بر قاطر تردد می‌کند که انگار پاهایش بر زمین کشیده می‌شود. گویی فورد با قهرمان اسطوره‌ای‌اش شوخی می‌کند و به تعبیر بهتر از او کاراکتری می‌سازد که با تمام فضایل اخلاقی‌اش، پا بر زمین دارد. عدالتخواهی، معصومیت و آرمان‌گرایی لینکلن از نگاه فورد را می‌شود در تأکیدهای دوربین بر چهره‌اش مشاهده کرد. اوج احترام فورد را می‌توان بعد از موفقیت لینکلن در دادگاه مشاهده کرد؛ جایی که جماعت مشتاق و علاقه‌مند منتظر او هستند و دوربین فورد تنها بر لینکلن متمرکز است و تصویری از مردمی که در پایین بالکن ایستاده‌اند نشانمان نمی‌دهد. 80 سال گذشته و ایده‌های کارگردانی فورد همچنان پرنکته و سرشار از ظرافتند. احساساتی بودن استاد هم که مخالفانش آن را برنمی‌تابند، موجب شده آقای لینکلن جوان هنوز و همچنان شورانگیز، گرمابخش و تأثیر‌گذار باشد.

 آقای لینکلن جوان محصول دوران جوانی فورد است؛ دورانی که هنوز فورد پا به سن نگذاشته و هنوز نگاهش به جهان بدبینانه نیست. چیزی که در آقای لینکلن جوان بیشتر به چشم می‌آید معصومیت در کنار فراست و امید به آینده است

شناسنامه 

  کارگردان: جان فورد
  فیلمنامه‌نویس: لامار تروتی، بر اساس زندگی آبراهام لینکلن  فیلمبردار: برت گلنان
  طراحان صحنه: ریچارد دی و مارک‌لی‌کرک  طراح دکور صحنه: توماس لیتل  موسیقی متن: آلفرد نیومن  تدوین: والتر تامپسون  بازیگران: هنری فوندا، آلیس بریدی، مارجوری ویور، آرلین ویلن، ادی کالینز، پولین مور، ریچارد کرامول، دانلد میلک و وارد باند   تهیه‌کننده اجرایی: داریل ف.‌زانوک  تهیه‌کننده: کنت مک‌گوان  محصول: فوکس قرن بیستم 1939.
اوایل قرن نوزدهم، آبراهام لینکلن، مغازه‌داری جوان، پس از مرگ دختری که به او علاقه‌مند است، تصمیم می‌گیرد در رشته حقوق به تحصیل بپردازد و به وکیلی برجسته تبدیل شود. پس از پایان تحصیلاتش در شهر اسپرینگ فیلو، کار وکالت را آغاز می‌کند و در نخستین پرونده‌ای که به او ارجاع می‌شود، 2برادر متهم به قتل را که حتی مادرشان به قاتل بودن یکی از آنها مظنون است، تبرئه می‌کند. حالا لینکلن جوان به سوی آینده‌ای روشن گام بر‌می‌دارد.