ساخت گوشت مصنوعی با پروتئین نخود و برنج

    شاید به‌نظر شبیه فیلم‌های علمی - تخیلی بیاید، اما جوژپه سیونتی موفق شده است راهی برای چاپ گوشت با استفاده از پروتئین گیاهی و پرینتر سه‌بعدی پیدا کند. این محقق ایتالیایی در گفت‌وگو با بیزینس اینسایدر می‌گوید: 10سال است که متخصصان در زیست‌پزشکی روی چاپ بافت‌های مختلف مصنوعی کار کرده‌اند؛ از قرنیه مصنوعی گرفته تا پوست و گوش مصنوعی و حالا ماجرا به تولید گوشت مصنوعی رسیده است. این گوشت با استفاده از گرفتن اسیدهای آمینه از نخود و پروتئین برنج، تولید شده است تا خواص مشابهی با گوشت داشته باشد. بافت گوشت تولیدی به شکلی است که می‌توان آن را جایگزین گوشت استیک هم کرد!

گوشتی که شبیه بیف و مرغ است
نوامبر سال گذشته بود که سیونتی کمپانی‌اش را با نام گوشت نوا (Nova Meat) راه انداخت. این کمپانی با اینکه هنوز در مراحل اولیه نمونه‌سازی‌ است، اما فیله مصنوعی محقق ایتالیایی از بافت گوشت گاو تقلید می‌کند و شبیه به مرغ جعلی هم است. بافت گوشت سخت‌ترین قسمت برای شبیه‌سازی‌ در گوشت مصنوعی است. سیونتی در این‌باره می‌گوید: بافت این گوشت مصنوعی فیبری است؛ البته از آنها که شبیه به همبرگر است. این، نخستین بار نیست که یک نفر در حمایت از نسل حیوانات و حفاظت از محیط‌زیست و طبیعت، برای ساخت گوشت مصنوعی دست به‌کار می‌شود. پیش از این راه‌های دیگری امتحان شده است؛ مانند پرورش گوشت در آزمایشگاه با استفاده از کشت سلول‌های حیوانی که از سرم جنین گاو ساخته می‌شود که این راه نیاز به ذبح گاو و جنین دارد. گوشت‌های مصنوعی دیگری نیز تولید شده است؛ مانند مدل «برگر غیرممکن» Impossible Burger که با پروتئین گیاهی ساخته شده. سیونتی معتقد است آنها شاید مزه گوشت داشته باشند اما بافتشان مانند همبرگر است.

هزینه ساخت گوشت مصنوعی
طبق گفته سیونتی سخت‌ترین قسمت این کار در تغییر مجدد نانوفیبرهای پروتئین گیاهی است و به همین دلیل آنها بافت سازنده پروتئین حیوانی را تقلید کردند. سیونتی فیله‌ها را از خمیر قرمزرنگی که به پرینتر معرفی کرده است، می‌سازد و یک نازل به دهانه پرینتر وصل است تا تکه‌های گوشت مصنوعی را بگیرد. هم‌اکنون چاپ 100گرم از گوشت گیاهی زیر 3دلار هزینه دارد اما هرچه مراحل به سمت صنعتی و تجاری شدن پیش برود این قیمت با افزایش تولید کاهش می‌یابد.
پایداری در محیط‌زیست
سیونتی ادامه می‌دهد: برای ساخت این گوشت من از مواد خام استفاده کرده‌ام که تأثیر منفی روی محیط‌زیست ندارد؛ به‌عنوان مثال سعی کردم آووکادو و کینوا را انتخاب نکنم چون میزان افزایش تقاضا برای غذاهای وارداتی می‌تواند تأثیر بدی روی محیط‌زیست بگذارد. تنها چیزی که هم‌اکنون مهم‌ترین کمبود گوشت مصنوعی به‌حساب می‌آید، طعم گوشت است و برای حل این مشکل نیز سیونتی فکری‌کرده است. او شراکت با سرآشپزها را برای حل معضل طعم گوشت واقعی آغاز کرده و در همین راستا تاکنون گوشت مصنوعی را به سرآشپزهای معروف مانند فران آدریا و کان روکا معرفی کرده است.

پیشروی بازار
تاکنون جایگزین‌های زیادی برای گوشت در آزمایشگاه‌ها ساخته شده است؛ مانند گوشت ممفیس، گوشت میوزس یا گوشت جاست و یا گوشت‌هایی که با پروتئین گیاهی درست شده‌اند؛ مانند ایمپاسیل برگر و بیاند میت. اما به اعتقاد سیونتی گوشت‌های مصنوعی‌ای که در آزمایشگاه پرورش یافته‌اند از نظر ظاهری بسیار پیشرفته‌تر هستند، آنهایی که با پروتئین گیاهی ساخته شده‌اند طعمشان  به گوشت واقعی شبیه‌تر است و به این ترتیب این بازار مدام در حال بزرگ‌تر شدن است. حتی شرکت یونیلور نیز با همکاری با شرکت قصاب گیاهخوار- شرکتی که محصولات گیاهی را با تقلید از طعم گوشت واقعی به فروش می‌رساند- در این زمینه پیشرفت‌هایی ایجاد کرده اند. سیونتی معتقد است با چنین پیشرفت‌هایی در زمینه گوشت مصنوعی حالا زمان خوبی برای ورود به بازار است.

تفاوت در طعم
گوشت‌های مصنوعی‌ای که در آزمایشگاه پرورش یافته‌اند از نظر ظاهری بسیار پیشرفته‌تر هستند، آنهایی که با پروتئین گیاهی ساخته شده‌اند طعمشان  به گوشت واقعی شبیه‌تر است و به این ترتیب این بازار مدام در حال بزرگ‌تر شدن است