آقای رئیس‌جمهور سلام

نیلوفر قدیری _ عضو شورای سردبیری

این روزها نام شما بیشتر از هر مقام دیگری در کشور مورد خطاب قرار می‌گیرد. در روزنامه‌ها، شبکه‌های اجتماعی، کوچه و بازار نام شما زیاد شنیده می‌شود. آنهایی که مثل من به شما رأی داده‌اند هم مانند شما مورد خطاب قرار می‌گیرند. آنها که اساسا رأی ندادند و عافیت‌نشین بی‌عمل هستند در کنار آنها که به رقبای شما رأی دادند، این روزها صدایشان رساتر شده و شما و ما را عامل همه مصیبت‌های داخلی و خارجی کشور می‌دانند. خطای شما و ما را حتی از خطای دونالد ترامپ هم سنگین‌‌تر می‌دانند.
آقای رئیس‌جمهور! حساب ما که به شما رأی دادیم اما حساب دیگریست. ما به سیاست خارجی شما در گشودن درهای ایران به روی جهان رأی دادیم. ما به سیاست داخلی شما در نفی توزیع پول و تقسیم یارانه، نفی فیلترینگ، نفی محدود کردن رسانه‌ها، نترسیدن از نقد و دفاع از گفت‌وگو رأی دادیم.

آقای رئیس‌جمهور از شجاعت شما در دفاع و پیگیری اصول اولیه سیاست خارجی‌تان، همان که در سال92 با مردم عهد بستید، آن هم در این شرایط خاص، متشکریم. از اینکه همچنان از گفت‌وگو برای حل مشکلات در سیاست خارجی دفاع می‌کنید و برجام را راه درستی می‌دانید و مسئولیت آن را می‌پذیرید، متشکریم. از ادامه تلاش‌هایتان برای تحقق سیاست خارجی که وعده داده ‌بودید، متشکریم.
آقای رئیس‌جمهور، از عمل نکردن به وعده‌هایی که سال92 درباره سیاست داخلی به مردم دادید، از شما گله داریم. از اینکه راه ارتباط و گفت‌وگو در داخل را گم کردید، همراهان مناسبی برای پیشبرد سیاست‌های وعده‌داده ‌شده‌‌تان انتخاب نکردید، خطاهای کسانی که رای‌دهندگان به شما، برای پرهیز از آن خطاها به شما رأی دادند، تکرار کردید، از شما گله داریم. نمی‌دانیم چطور مسیر تحقق برخی از این وعده‌ها ازجمله رفع حصر و فیلترینگ مسدود شد. شما هم با ما شفاف سخن نگفتید. گاه حتی چنان در فضای غبار و تردید ما را نگه داشتید که به همه‌‌چیز شک کردیم. هر بار که منتظر بودیم سخن بگویید، ناامیدتر شدیم. اگر در مقاطعی مجبور به اتخاذ سیاست‌های اقتصادی شدید که از نظر رای‌دهندگان به شما هیچ فرقی با سیاست‌های رقبای‌تان نداشت، ناامیدتر می‌شدیم. باز اما منتظر می‌ماندیم تا از علت واقعی این تصمیم‌های اضطراری یا احتمال تغییرات در آینده، شفاف با ما سخن بگویید. اما این انتظار بی‌فایده بود. به‌خاطر همه این انتظار‌های بی‌پاسخ از شما گله داریم.

آقای رئیس‌جمهور! رسانه‌ها چه از نوع جمعی مانند مطبوعات و چه از نوع اجتماعی مانند کاربران اینستاگرام ، توییتر و تلگرام، اصلی‌ترین عاملان ارتباط شما با رای‌دهندگان از سال92 بوده‌اند. از اینکه شما و اعضای تیم و دولت‌تان با بی‌اعتنایی به این بخش مهم یا بعضا با ایجاد محدودیت برای آن و البته با نقص اطلاع‌رسانی، این ابزار قدرتمند را چنین کم ‌اثر کردید گله داریم.

آقای رئیس‌جمهور، ما حجم بی‌سابقه حملات برنامه‌ریزی شده و برنامه‌ریزی نشده به شما، شمار بحران‌های کم‌سابقه اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و خارجی در دولت شما و برخی بی‌انصافی‌ها و رقابت‌های سیاسی که همچنان از روز انتخابات ادامه دارد را می‌بینیم. هیچ عقل سلیمی نمی‌پذیرد که شما تنها مسئول همه این نابسامانی‌ها هستید. اما مسئولیت واکنش دیرهنگام به پرسش‌های افکار عمومی، تکرار سیاست‌های غلط دولت‌های پیشین و سخنان نسنجیده اطرافیان‌تان، با شماست.
آقای رئیس‌جمهور هنوز دیر نشده‌است. کاری کنید که رأی دادن هنوز هم کنشی قابل دفاع باقی بماند.