عجله ممنوع!

بهروز رسایلی

تیم ملی فوتبال کشورمان در یک بازی آسان توانست با 14گل کامبوج را شکست بدهد. تیم کشورمان در این دیدار بعد از 2دهه یکی از رقبایش را دو رقمی کرد و البته نخستین حضور غیرگزینشی بانوان در این دیدار هم باعث شد مصاف با کامبوج به یک روز مهم و خاطره‌انگیز در فوتبال ایران تبدیل شود. بعد از این مسابقه، تحلیل‌های زیادی از سر ذوق‌زدگی انجام شد؛ هم در مورد تغییر سبک تیم ملی و تداوم نمایش‌های تهاجمی عصر ویلموتس و هم راجع‌ به حل مشکل حضور بانوان در ورزشگاه. در عین امیدواری اما این همه هیجان‌زدگی هم منطقی به‌نظر نمی‌رسد و باید از عجله پرهیز کرد.
در مورد تیم ملی، قطعا همه ما از تماشای این فوتبال تهاجمی و البته جشنواره گلی که راه افتاد لذت بردیم، اما یادمان باشد تیم ویلموتس هنوز به مسابقات سخت نرسیده و شاید دیدار بعدی با بحرین، بهتر عیار این تیم را روشن کند. البته همه از 8سال فوتبال تدافعی کی‌روش ملول شده بودیم، اما اگر ما توانستیم گوشه‌هایی از این نمایش جذاب را برابر بحرین، قطر، کره، عربستان یا ژاپن ارائه بدهیم و یا در جام‌جهانی فقط یک تیم «زیر توپ‌زن» نباشیم هنر است. تا آن زمان خیلی راه درازی داریم. پس از این لحظات لذت ببرید، اما نتیجه‌گیری‌های کلی و عجولانه نکنید.
در مورد زنان هم همینطور است. البته که نخستین گام، مهم‌ترین گام است و پنجشنبه‌شب اتفاق بسیار مهمی در ورزشگاه آزادی رخ داد، اما استمرار این مسیر به همین سادگی نیست. جا دادن 3هزار زن در یک بازی 5هزار نفره کم‌اهمیت کار ساده‌ای بود، اما آیا در دیدار 70هزار نفری با کره‌جنوبی هم همین شرایط را خواهیم داشت؟ اصلا در لیگ برتر چطور؟ داربی تهران چی؟ در ورزشگاه‌های شهرستان‌ها چطور؟ ربیعی، سخنگوی دولت در جریان بازی با کامبوج توییت کرد و با ذوق‌زدگی از شرایط «برابر» بانوان حرف زد؛ غافل از اینکه حتی در همین بازی هم خبری از برابری نبود و زنان نتوانستند در مناطق مطلوب‌تر یعنی جایگاه یا روبه‌روی جایگاه مستقر شوند. برابری واقعی یعنی حضور غیرسهمیه‌ای هر تعداد زن متقاضی در هر کدام از بازی‌های دلخواه و در هر کدام از ورزشگاه‌های کشور. تا آنجا خیلی فاصله داریم، اما در عین حال بابت گام مهم اول، خسته نباشید.


دیدار با کامبوج، چهارمین حضور رسمی مارک ویلموتس روی نیمکت تیم ملی بود. تیم ملی ایران حالا از 2‌بازی دوستانه و 2‌بازی در چارچوب مرحله مقدماتی جام‌جهانی با این مربی، صاحب 3‌برد و یک‌تساوی شده است. تیم ملی ویلموتس در این 4‌بازی، رکورد رؤیایی 22‌گل زده را ثبت کرده؛ آماری که نشان می‌دهد تیم ملی با مربی جدیدش در هر بازی به‌طور میانگین 5.5‌گل وارد دروازه حریفان کرده و خط حمله‌ای قدرتمند را تشکیل داده است. این در حالی است که دروازه تیم ملی با ویلموتس تنها یک‌بار باز شده است. تیم ملی در همین مدت کوتاه با نتیجه 5بر صفر سوریه را شکست داده، مقابل کره‌جنوبی به تساوی یک-‌یک رضایت داده، مقابل هنگ‌کنگ با نتیجه 2بر صفر پیروز شده و در آخرین بازی هم کامبوج را با نتیجه 14بر صفر گلباران کرده است.

شروع رؤیایی ویلموتس با تیم ملی، بهانه‌ای شد تا نگاهی هم به شروع کی‌روش با تیم ملی ایران داشته باشیم. کی‌روش برای اولین‌بار در دیدار دوستانه مقابل ماداگاسکار روی نیمکت تیم ملی نشست و پس از آن در مقدماتی جام‌جهانی رفت و برگشت مقابل مالدیو و سپس مقابل اندونزی قرار گرفت. تیم کی‌روش هر 4‌بازی را با برد پشت سر گذاشت و توانست 9‌گل وارد دروازه حریفان کند؛ آماری که نشان می‌دهد تیم ملی در هر بازی به‌طور میانگین، 2.25‌گل زده است. تیم ملی با مربی پرتغالی‌اش در 4‌بازی اول هیچ گلی نخورد و دروازه را بسته نگه داشت. بهترین برد تیم ملی در 4‌بازی ابتدایی با کی‌روش، پیروزی 4بر صفر مقابل مالدیو در تهران بود. تیم کی‌روش در بازی برگشت مالدیو را یک بر صفر شکست داد و پس از آن هم با نتیجه 3بر صفر از سد اندونزی گذشت.

تیم ویلموتس در بازی چهارم به رکورد 22‌گل زده رسیده و این در حالی است که کی‌روش در هفتمین بازی‌اش به این رکورد دست پیدا کرد. تیم ملی ایران در ششمین حضور کی‌روش روی نیمکت، با نتیجه 7بر صفر فلسطین را در دیداری دوستانه شکست داد و درست در بازی هفتم با نتیجه 6بر صفر از سد بحرین گذشت. تیم کی‌روش در 7‌بازی ابتدایی، روی هم رفته 23‌گل وارد دروازه حریفان کرد و میانگین گلزنی‌اش در هر بازی را به 3.28رساند. همین آمار نشان می‌دهد تیم کی‌روش هم در بازی‌های ابتدایی با این مربی، در فاز هجومی حرف‌های زیادی برای گفتن داشته است. به این نکته هم باید اشاره داشت که تیم کی‌روش در پنجمین بازی‌اش یک‌گل خورد و این در حالی است که تیم ویلموتس در بازی دوم چنین اتفاقی را تجربه کرده است.

تیم ملی ایران پس از 18‌سال و 10‌ماه و 16‌روز موفق به دو‌رقمی‌کردن گل‌هایش در یک‌بازی رسمی شد. این اتفاق آخرین‌بار در چهارم آذرماه 1379و در بازی ایران و گوام رخ داد؛ جایی که تیم جلال طالبی با نتیجه 19بر صفر و در تبریز حریفش را گلباران کرد. ایران در مقدماتی جام‌جهانی 2002، گوام را با 19‌گل شکست داد و مهم‌تر اینکه نتوانست در پایان جواز حضور در مرحله نهایی این تورنمنت را کسب کند. ایران پیش از دیدار با گوام هم مقابل مالدیو گل‌هایش را دو‌رقمی کرده بود. تیم ملی ایران 22‌سال و 4‌ماه و 9‌روز پیش در چارچوب مقدماتی جام‌جهانی 1998فرانسه، با نتیجه 17بر صفر مالدیو را شکست داد. در این بازی محمد مایلی‌کهن هدایت تیم ملی ایران را برعهده داشت؛ تیمی که در نهایت با ویرا به جام‌جهانی صعود کرد.