بهروز رسایلی
بالاخره انتظارها به سر رسید و دادگاه عالی ورزش، حکم نهایی‌اش در مورد سوپرجام سال97 را تأیید کرد. بر این اساس، حکم کمیته انضباطی در مورد پیروزی 3 بر صفر پرسپولیس در آن مسابقه تأیید شد تا بیش از یک‌سال تکاپوی مدیران استقلال برای برگرداندن این رأی که با هزینه‌های هنگفتی نیز همراه بود، بی‌ثمر باقی بماند. در این مورد چند نکته مهم وجود دارد.
از همان روز اول همه می‌دانستند که شکایت استقلال در این مورد به جایی نخواهد رسید. خود مدیران باشگاه نسبت به این مهم، واقف‌تر از هر کس دیگری بودند. واقعیت آن است که استقلال در بازی سوپرجام برابر پرسپولیس حاضر نشد و این فقط یک معنا دارد؛ 3 بر صفر شدن بازی به سود رقیب. میزان اطمینان سرخ‌ها از برتری در این پرونده چنان بود که زیر بار پیشنهاد استقلال برای تقسیم هزینه دادرسی نرفتند و حمیدرضا گرشاسبی، مدیرعامل پیشین این باشگاه نیز با ابراز تعجب شدید از پیگیری موضوع در دادگاه عالی ورزش، این پرونده را «تور رایگان سوئیس» نامید. حالا جای شگفتی است که مدیران استقلال همچنان قصد کوتاه آمدن ندارند و با دفاع از رویکردشان در این مورد، حتی حکم دادگاه ورزش را هم ناعادلانه توصیف می‌کنند. به‌راستی «مرز» این رفتارهای عوام‌گرایانه کجاست؟
حتی اگر استقلال در این پرونده پیروز هم می‌شد، قرار نبود جامی به آبی‌ها داده شود. در این صورت فقط کاپ سوپرجام پارسال از پرسپولیس پس گرفته می‌شد و قرار می‌گذاشتند بازی سال 97 تجدید شود؛ آنچه با توجه به شرایط فعلی فوتبال ایران غیرممکن به‌نظر می‌رسید. تازه یادمان باشد که اصل سوپرجام هم یک رقابت فرعی با اهمیت نه‌چندان بالاست که قطعا ارزش این همه ریخت‌وپاش و قیل‌وقال را نداشت. بنابراین رفتار استقلال در این مورد از همه جهات ممکن غلط بوده است.
ظاهرا حتی با وجود اعلام قطعی رأی هم دوستان می‌خواهند بازی را ادامه دهند. دیروز امیرحسین فتحی، مدیرعامل باشگاه، گفته: «اگر یک درصد هم احساس کنیم فایده دارد، از دادگاه عالی ورزش به دادگاه عالی سوئیس شکایت خواهیم کرد». این قسمت بدون شرح است!
واضح است که طرح و پیگیری دعوای سوپرجام در محاکم بین‌المللی، تلاش زوج فتحی- خطیر برای تثبیت جایگاه خودشان در بدو ورود به کادر مدیریتی باشگاه استقلال بوده است. آنها احتمالا با خودشان فکر کرده بودند که «خبر طرح این شکایت باعث رضایت هواداران خواهد شد، صدور حکم نهایی هم ماه‌ها طول خواهد کشید و ما تا آن زمان با یکی دو جام قهرمانی جای خودمان را در دل هواداران باز کرده‌ایم؛ بنابراین اگر در این پرونده بازنده هم شویم، کسی ناراحت نخواهد شد.»؛ اما همه این حساب و کتاب‌ها غلط از آب درآمد. استقلال با این زوج هرگز موفق نبود، امروز تک‌تک رفتارهای آنان زیر سؤال است و این باخت بزرگ در پرونده زائد و گران سوپرجام هم نقش تیر آخر به وجهه مدیریتی فتحی را بازی می‌کند. یادتان باشد برای پوشاندن عدم‌کفایت هر قدرهم که زمان بخرید، بالاخره این فرصت یک روز به پایان می‌رسد و حقیقت آشکار می‌شود.
احتمالا ما یکی از معدود کشورهای جهان هستیم که یک دعوای ساده و غیرمهم فوتبالی بین خودمان را به محاکم جهانی می‌کشانیم و کلی ارز از مملکت بیرون می‌بریم، اما بد هم نبود اگر دادگاه عالی ورزش آن‌قدر فرصت داشت تا به خیلی از ادعاهای واهی داخلی ورود کند و تصمیم بگیرد که کدام ادعا درست است و کدام نیست؛ در این صورت شاید از شر این همه یاوه‌سرایی و اتهام‌زنی کور و بیمنطق خلاص می‌شدیم و یک نفس راحت می‌کشیدیم!
سوپرگاف
در همینه زمینه :
