ناتور دشت

رمان «ناتور دشت» یکی از 100رمان برتر دنیا از نگاه مجله گاردین را نویسنده آمریکایی جروم دیوید سَلینجر سال ۱۹۵۱ میلادی (۱۳۳۰ هجری) منتشر کرد. این رمان کلاسیک که ابتدا برای بزرگسالان نوشته شده بود رفته‌رفته در میان نوجوانان و جوانان محبوبیت بیشتری یافت. دلیل این محبوبیت، پرداختن به مضامین عصیان و سرگشتگی در نسل جوان بود. داستان این کتاب، روایت بیگانگی جوانی است با دنیای پیرامونش. بیان شیرین راوی که گاهی لبخند به لب خواننده می‌آورد، سرگردانی و یأس متعلق به این جوان جست‌وجوگر را دلنشین می‌سازد. به‌طوری که با او همدل و همفکر می‌شوی. داستان،گرچه گاهی تلخ است اما به سادگی خصوصیات آدم‌هایی را بیان می‌کند که ظاهرا خوب و منطقی هستند اما در واقع به بیماری خودبینی و غرور کاذب کامل بودن مبتلا شده‌اند بی‌آنکه خبر داشته باشند. ناتور دشت، حکایت جوان‌های جست‌وجوگری است که به‌دنبال مفهوم واقعی زندگی و زنده بودن می‌روند؛ گاهی موفق و گاهی ناموفق. در هر صورت، همرنگ جماعت نمی‌شوند، حتی اگر برایشان گران تمام شود. شخصیت اصلی رمان، هولدن کالفیلد، نوجوانی ۱۷ ساله‌ است. او در جایی شبیه مرکز توانبخشی یا مرکز درمانی یا چیزی شبیه به این است که قصد دارد چند روز از زندگی مزخرفش را در کریسمس سال گذشته برای روانکاو خود تعریف کند. پایه و اساس رمان نیز ماجراهایی است که در 3 روز برای هولدن اتفاق افتاده است. ناتور دشت ابتدا در دهه 50شمسی توسط احمد کریمی و بار دیگر در دهه 70 به قلم محمد نجفی به فارسی ترجمه شده است. ترجمه‌ای دیگر از این رمان جذاب و خواندنی را سعید دوج به سرانجام رسانده و نشر روزگار آن را منتشر کرده است. این کتاب 270صفحه‌ای با شمارگان2هزار نسخه به بهای38هزار تومان منتشر شده است.