بانوی آنتی قارچ

دنیای آنتی‌بیوتیک‌ها، دنیای شلوغ و عجیبی است. به کمک این داروها، انسان توانست عمر بیشتری داشته باشد و از شر بسیاری از بیماری‌ها در امان بماند. در راه رشد و تکمیل آنتی‌بیوتیک‌ها، دانشمندان بسیاری وقت خود را صرف کرده‌اند که یکی از آنها، راشل فولر براون بود که به‌همراه همکارش- الیزابت لی هازن- موفق به ساخت نخستین داروی آنتی‌بیوتیک ضدقارچ در جهان شد.


آغاز یک چالش بزرگ
به گزارش همشهری، راشل فولر براون در روز 23نوامبر سال1898 در اسپرینگفیلد ماساچوست به‌دنیا آمد. پدرش جورج همیلتون براون، در کار املاک و مستغلات بود و مادرش آنی فولر، مدیر آموزش دینی. راشل در حال سپری کردن دوران دبیرستان در مدرسه‌ای غیرانتفاعی بود که مادرش او را به دبیرستان مرکزی فرستاد تا آموزش‌های سنتی بیشتری ببیند. تلاش بسیار زیاد راشل برای ورود به دانشگاه باعث شد تا دوست مادربزرگش، پول مورد نیاز برای دانشگاه را فراهم آورد و بدین‌ترتیب براون وارد دانشکده مانت‌هولیوک شد.

حرکت به جلو؛ گام به گام
او به تاریخ علاقه داشت ولی به‌خاطر عشق‌اش به شیمی هر دو رشته را خواند و در سال1920 لیسانس شیمی و تاریخش را از دانشگاه گرفت. براون همزمان با کار در یک آزمایشگاه به‌عنوان دستیار توانست مدرک فوق‌لیسانس شیمی‌اش را از دانشگاه شیکاگو در سال1921 دریافت کند. او در ادامه به تدریس پرداخت و پس از سپری کردن چند دوره آموزشی زبان در دانشگاه هاروارد به شیکاگو برگشت و در دانشگاه به تحقیق در شیمی ارگانیک و باکتری‌شناسی مشغول شد. پس از پایان موفق تحقیقات و همچنین سپری کردن برخی دروس، راشل فولر براون در سال1926، تقاضای مدرک دکتری شیمی کرد اما به‌خاطر اختلال در برنامه‌ها، موفق به شرکت در امتحانات شفاهی نشد، ضمن اینکه با پایان پس‌اندازش، مجبور شد دانشگاه شیکاگو را بدون دریافت مدرک دکتری شیمی ترک کند.

شغل جدید، تلاش‌های جدید
راشل پس از ناکامی در دریافت دکتری، به نیویورک رفت و در بخش کار و تحقیقات اداره سلامت این شهر مشغول به‌کار شد. او سال‌ها در این مؤسسه کار کرد و وقتی طبق برنامه مجبور شد به شیکاگو برود، تصمیم گرفت با دادن امتحانات شفاهی‌اش برای گرفتن مدرک دکتری تلاش کند که سرانجام این کار نتیجه داد و او موفق به دریافت این مدرک شد. در بخش کار و تحقیقات، براون روی شناسایی انواع باکتری‌های ایجاد‌کننده ذات‌الریه تمرکز داشت. او به درمان این بیماری کمک‌های شایانی کرد که هنوز هم روش‌های او مورد استفاده هستند. براون همچنین روش‌های مختلفی را برای بهبود سفلیس مورد تجزیه و تحلیل قرار داد.

تحقیقات به کمک اداره پست
راشل اما تحقیقات روی روش‌های ضد‌باکتری و ضد‌قارچ که در دنیا به آن مشهور شده است را تا سال1948 شروع نکرده بود. در این سال، براون با الیزابت لی هازن، یکی از محققان برجسته که در زمینه قارچ و باکتری‌ها، تحقیق‌های بسیاری کرده بود، مطالعات و آزمایش‌هایی را شروع کرد. پنی‌سیلین در سال1928 کشف شده بود و طی سال‌های بعد، آنتی‌بیوتیک‌ها به‌طور چشمگیری برای مبارزه با بیماری‌های باکتریایی مورد استفاده قرار می‌گرفتند. نکته مهم این بود که آنتی‌بیوتیک‌ها امکان رشد سریع قارچ را فراهم می‌کنند که می‌تواند منجر به مشکلات بسیاری از جمله برفک، آفت و... در دهان یا ایجاد ناراحتی در معده شود. تا آن زمان بیماری‌های قارچی چندان شناخته شده نبودند. هازن در نیویورک بود و براون در منطقه‌ای به نام آلبانی در اطراف این شهر. اما مشارکت موفق بین این دو، تا حدی به‌دلیل کارایی بالای خدمات پستی آمریکا در دهه1940 بود. هازن در آزمایشگاهش در نیویورک، موجودات زنده موجود در نمونه‌های خاک را یافت و توانایی مبارزه با 2 قارچ مختلف را آزمایش کرد. او یافته‌های موفق خود را در یک قوطی برای براون پست می‌کرد.

کشف بزرگ
براون ماده فعال یا عنصر موجود در نمونه خاک را که به‌طور بالقوه می‌تواند در درمان بیماری‌های قارچی مورد استفاده قرار گیرد، جدا کرد. آزمایش‌های براون نشان داد که میکروارگانیسم موجود در این نمونه خاص خاک، 2 ماده ضد‌قارچی به نام‌های Fractions N و AN تولید می‌کند. Fractions N در آزمایش روی حیوانات درست مانند سایر موادی که هازن آزمایش کرده بود مرگ‌آور نشان داد. با این حال، Fractions AN در آزمایش روی حیوانات ایمن بود و نه‌تنها در برابر 2قارچ اولیه، بلکه 14مورد دیگر نیز مؤثر بود. براون سپس دومین آنتی‌بیوتیک کشف‌شده را به بلورهای سفید کوچک خالص کرد. آنها نام داروی کشف‌شده خود را به افتخار مؤسسه سلامت ایالتی نیویورک (New York State Institute of Health) ، نستاتین گذاشتند.


تلاش برای دکتری
راشل پس از ناکامی در دریافت دکتری، به نیویورک رفت و در بخش کار و تحقیقات اداره سلامت این شهر مشغول به‌کار شد. او سال‌ها در این مؤسسه کار کرد و وقتی طبق برنامه مجبور شد به شیکاگو برود، تصمیم گرفت با دادن امتحانات شفاهی‌اش برای گرفتن مدرک دکتری تلاش کند که سرانجام این کار نتیجه داد و او موفق به دریافت این مدرک شد