سرگیجه سرخ

پرسپولیس خوش‌شانس بود که قبل از داربی یک پیروزی روحیه‌بخش به‌دست آورد. منهای 20دقیقه اول و البته 5دقیقه آخر بازی، سرخپوشان برابر نفت آبادان نمایشی ملال‌آور ارائه دادند؛ طوری که اصلا عجیب نبود اگر موفق به کسب پیروزی نمی‌شدند و با یک توقف تلخ خانگی به رقیب دیرینه می‌رسیدند. این مسابقه نکات زیادی داشت که برخی از آنها را با هم می‌خوانیم.
  بعد از 2بازی اول که پرسپولیس کالدرون از سیستم پایه 1-4-1-4 استفاده کرد، در این مسابقه شاهد فیکس‌شدن جونیور و تغییر آرایش تیم به 2-4-4 لوزی بودیم؛ همان سیستم محبوب هواداران در عصر برانکو. طبیعتا اما این تغییرات متوالی باعث سردرگمی تیم می‌شود. برانکو برای مدت‌های طولانی با سیستم   4-4بازی می‌کرد و تنها در میانه میدان گاهی از آرایش لوزی به خطی تغییر روش می‌داد. این فرق می‌کند با آنکه شما هر هفته سیستم تیمت را تغییر بدهی.
دو- جونیور برزیلی در نخستین بازی فیکس‌اش برای پرسپولیس اصلا چنگی به دل نزد. او البته پرتحرک بود اما در لمس توپ عملکرد ناامیدکننده‌ای داشت. این بازیکن که با آمار گلزنی ضعیف جذب شد، با همین تک‌بازی نشان داد که قرار نیست گره گلزنی سرخپوشان را باز کند. اگر جونیور همین چیزی باشد که دوشنبه‌شب دیدیم، احتمالا کالدرون دوباره باید تن به تغییر سیستم بدهد و به بازی با تک‌مهاجم برگردد. گزینه دیگر او هم استفاده از وحید امیری یا امید عالیشاه در خط حمله است. به هر حال همین تغییرات احتمالی هم باعث تمدید سردرگمی سرخپوشان خواهد شد.
  در همین بازی نه‌چندان درخشان، اگر علی علیپور نیمی از آمادگی پارسالش را داشت پرسپولیس 2یا 3 گل دیگر به نفت آبادان می‌زد. او یک پاس طلایی مهدی ترابی را اول مسابقه هدر داد و یک پاس طلایی دیگر او را هم آخر بازی حرام کرد. انتظار می‌رفت بعد از دبل‌کردن در بازی دوستانه اخیر با سایپا، دوران افت علیپور به پایان رسیده باشد اما انگار این رشته سر دراز دارد.
  با اینکه کنعانی‌زادگان با خوش‌شانسی گل سه امتیازی پرسپولیس را به ثمر رساند، همچنان کمتر کسی می‌تواند فلسفه حضور او به جای جلال حسینی در ترکیب اصلی را درک کند؛ همانطور که حضور انصاری به جای نادری عجیب بود. نادری در 2بازی گذشته جزو بهترین بازیکنان پرسپولیس بود و در دقایق کوتاه حضورش برابر نفت آبادان هم درخشان ظاهر شد اما کالدرون در این بازی انصاری را به او ترجیح داد. شاید ذهنیت مربی آرژانتینی این است که بازیکنانش را بچرخاند و در فرم بازی نگه دارد. او خودش یک‌بار گفته بود: «من در پرسپولیس 16بازیکن اصلی دارم که باید بازی کنند.» شاید کالدرون می‌خواهد همه این 16بازیکن را در یک فرم در اختیار داشته باشد و به همین دلیل ترکیب تیمش را تغییر می‌دهد.
   الان حتی خود پرسپولیسی‌ها هم نمی‌دانند داستان تغییرات پیاپی در ترکیب و سیستم تیم‌شان چیست، چه برسد به استراماچونی و استقلال که باید در چنین فضایی آماده داربی شوند! در عین حال خوب است به یکی از محاسن کالدرون هم اشاره کنیم؛ اینکه او زود و خوب تعویض می‌کند. کالدرون که در بازی با تراکتور بین دونیمه تعویض کرد، این بار در دقیقه 50 متوجه ضعف بشار شد و امیری را به میدان فرستاد، همانطور که به موقع عالیشاه را با جونیور عوض کرد. سبک او در این زمینه با خلقیات برانکو فرق می‌کند. برانکو عادت داشت شایان مصلح را بعد از دقیقه 80جای نخستین بازیکنی به زمین بفرستد که جلوی چشمش ظاهر می‌شد!