خبرکوتاه است و به همان اندازه که کلماتش محدود است شنونده‌اش را با دنیایی از سؤال روبه‌رو می‌کند. حسینیه‌ای که زیرزمین یک خانه است و فضای خاصی دارد؛ فضایی که با ورود به آن، گویی سیاهپوشانی که در عزای حسین(ع) و 72یار شهیدش هستند را به صحرای کربلا می‌برد و حالشان را دگرگون می‌کند.
حرف از حسینیه ابوالفضل علمدار کربلا در محله جوادیه است؛ محله‌ای شهید داده و خانواده‌ای که با تقدیم چند شهید، 34 سال است متولی حسینیه است. خانواده چیتگری‌ها در این مدت، محرم‌ها بیرق عزای حسینی را در کوچه شهید علی اکبر چیتگری بلند می‌کنند.
کف العباس در حسینیه
محمود چیتگری، پدر شهیدان چیتگری است. 50 سال است هیئت‌دارد و حسینیه برپا می‌کند. 40 سال بود آرزو داشت حسینیه‌ای نونوار و جادار برای برپایی باشکوه مراسم عزاداری ماه محرم داشته باشد. الان بیشتر از 20سال است که به آرزویش رسیده و فضایی دارد که این روزها محملی است برای گردهم آوردن جوانان و مجذوبان در ولایت. با این حال حسینیه‌ای که او آن را با خون دل رو به راه کرده است یک ویژگی خاص دارد؛ «40سال بود که می‌خواستم در این مکان حسینیه داشته باشم. وقتی خانه را با کمک دامادم خریدم، فرسوده بود. چند سال حسینیه را در حیاط همین خانه برقرار کردم. با دامادم که معمار و طراح است صحبت کردم که خانه را بکوبیم و از نو بسازیم. شهرداری موافقت کرد و برای ساخت 6طبقه مجوز داد. زیرزمین و طبقه اول را یک‌تکه ساختم و مابقی طبقات را به دامادم بابت هزینه ساخت دادم. بعد از آن حسینیه را در زیرزمین برقرار کردم. اینطور شد که آرزوی چهل‌ساله‌ام محقق شد.» ساخت خانه نیاز به داشتن ستون دارد. هرچه تعداد طبقات بیشتر شد، ستون‌ها بزرگ‌تر شدند. یکی از ستون‌های ساختمان درست وسط حسینیه بود؛ ستونی که برنامه‌های چیتگری را به هم ریخت؛ «ستون سنگی و بی‌روح وسط حسینیه را دوست نداشتم. کلی فکر کردم که با این ستون بی‌قواره چه کنم. چندر بار به زیارت قبر آقا امام‌حسین(ع) رفته‌ام. هر بار به کف‌العباس که دست مبارک و قطع شده حضرت عباس (ع) در آن قراردارد هم رفته و آن را زیارت کرده‌ام. کف‌العباس حدود 3متر طول و عرض دارد. به این فکر افتادم که ستونی را که وسط حسینیه است و یک متر طول و عرض دارد، شبیه کف‌العباس کنم تا با فضای مذهبی حسینیه همخوانی داشته باشد. ایده‌ام را طرح کردم و جوانان حسینیه با عکسی که از کف‌العباس داشتند، سه‌روزه، ستون را کاشی‌کاری و نمای گنبدی شکلی درست مانند کف‌العباس طراحی و اجرا کردند.» نمای گنبدی با کاشی‌های متبرک به نام ائمه، درست مانند آنچه در کربلا وجود دارد، در حسینیه ساخته شده. تکمیل‌کننده این فضا هم تصویری واقعی از ضریح مبارک امام‌حسین(ع) است که با خلاقیت جوانان حسینیه، میله‌هایی برای آن طراحی شده و فضایی مانند حرم را تداعی می‌کند؛ فضایی که چشم دل از نگاه‌کردن به آن سیر نمی‌شود.
اثرگذاری بر رفتار عزاداران هیئت
وجود نمای کف‌العباس در حسینیه روی کسانی که به هیئت عزاداران ابوالفضل علمدار می‌روند، بی‌تأثیر نبوده است. چیتگری از اینکه بسیاری از عزاداران وقتی پا به حسینیه می‌گذارند، حال دیگری پیدا می‌کنند، می‌گوید: «انگار عزاداران زمان و مکان را از یاد می‌برند و خود را در کربلا می‌بینند. طوری عزاداری می‌کنند و اشک می‌ریزند که انگار در کنار کف‌العباس و دست قطع شده علمدار کربلا نشسته‌اند. یادشان می‌رود فرسنگ‌ها از کربلا دورند؛ فضای حسینیه آنقدر تداعی کربلا را می‌کند که فاصله‌های جغرافیایی، مانع رسیدن دل عزاداران به کربلا نشود». او از چرخیدن عزاداران دور کف‌العباس می‌گوید و از شوری که باعث شده، عزادارانی از استان‌ها و شهرهای دور و نزدیک به تهران و حسینیه علمدار کربلا بیایند؛ «هر کس به حسینیه می‌آید، حتما دعوت است. خیلی‌ها هستند که در همین نزدیکی زندگی می‌کنند و چندبار تا جلوی در آمده‌اند اما چون دعوت نبوده‌اند به هردلیلی وارد حسینیه نشده‌اند. افرادی هم هستند که از شهرهای دور و نزدیک برای سینه‌زنی در این حسینیه به تهران می‌آیند. آنها به دعوت صاحب اصلی می‌آیند. خیلی‌هایشان می‌گویند خواب اینجا را دیده‌اند. برخی هم تا به حال به کربلا نرفته‌اند و می‌گویند به نیابت زیارت کف‌العباس به حسینیه آمده‌اند.»
کارکردهای هیئت بیشتر شد
شرایط خاص حسینیه باعث شده خانواده‌ها آن را مکان امنی برای برنامه‌های دینی و مذهبی خود بدانند. هر روز برنامه‌های آموزشی و فرهنگی در حسینیه برگزار می‌شود. بانوان هم سهم خود را دارند و تا امروز 500 نفر از آنها مدارک آموزشی معتبر آموزش علوم قرآنی گرفته‌اند. برپایی بساط نذری و اجرای برنامه‌های عام‌المنفعه هم رکنی جدا‌نشدنی از برنامه‌هایی است که با وجود کف‌العباس در حسینیه، رونق گرفته است. چیتگری می‌گوید: «مردم اعتماد و اعتقاد زیادی به حضرت عباس(ع) دارند. بسیاری اینجا نیت کرده‌اند و بعد از مدت کمی به خواسته دلشان رسیده‌اند. اینها همه از کرامات محرم و عشق به عزای حسینی است».
نماد یک ارادت
در همینه زمینه :
