سیلاب و رهاسازی آب بی‌فایده بود

عضو هیات‌علمی دانشگاه شهید چمران اهواز درباره این‌که چرا به ‌رغم رهاسازی آب و وقوع سیل بخشی از هور خشک است، می‌گوید: در حال حاضر از نظر سطح، حدود ۹۰ درصد مساحت اسمی بخش ایرانی هورالعظیم آب دارد. این مقدار سطح از نظر حجمی چیزی حدود ۸۰ درصد می‌شود.

به گزارش مهر، «مهدی قمشی» با بیان این مطلب می‌افزاید: این ۱۰ درصد سطح در مخازن ۴ و ۵ هورالعظیم قرار گرفته که هم مرتفع‌تر از سایر مخازن هستند و هم تاسیسات نفتی فراوانی در آنها قرارگرفته که آبگیری این بخش‌ها را مشکل کرده است. وی درباره میزان آب در هور اظهار می‌کند: در حال حاضر مقدار آبگیری هور همان درصدهایی است که گفتم و چیزی نسبت به زمان سیل تغییر نکرده است.

قمشی درباره موانع آبگیری هور می‌گوید: در حال حاضر مقدار تغذیه هورالعظیم از طریق کرخه بسیار خوب و بیش از نیاز بخش ایرانی هورالعظیم است به ‌طوری ‌که الان مقداری از آب کرخه از بخش ایرانی هور وارد بخش عراقی آن نیز می‌شود. عضو هیات‌علمی دانشگاه شهید چمران اهواز ادامه می‌دهد: به ‌طور متوسط، نیاز آبی بخش ایرانی هور ۵۵ متر مکعب بر ثانیه است در حالی که در حال حاضر دبی تخلیه کرخه به هور بیش از ۱۰۰ متر مکعب بر ثانیه است.

وی می‌گوید: اگر در آینده حقابه متوسط سالانه ۵۵ متر مکعب بر ثانیه از رودخانه کرخه برای هور تضمین شود، آبگیری هورالعظیم هیچ مشکلی از نظر اکولوژیکی و زیست‌محیطی نخواهد داشت. قمشی بیان می‌کند: با ورود سیلاب ابتدای امسال حجم انباشته‌شده در مخازن پنج‌گانه بخش ایرانی هورالعظیم به 5/2 میلیارد متر مکعب رسید که هم‌اکنون نیز این حجم باقی است.

این استاد دانشگاه می‌گوید: اولین نیاز این کار انطباق تاسیسات نفتی واقع در هور با تراز بالاتر و دومین نیاز هدایتِ به ‌قدر کفایت آب از مخزن 2 (جاده شط علی) به مخازن ۳، ۴ و ۵ است، باید توجه داشت که همه انشعابات کرخه که به هور واریز می‌شوند، به مخازن یک و ۲ می‌ریزند.