سرگیجه ایتالیایی
آیا آبی‌ها غیر از مترجم، هیچ مشکل دیگری در ایستگاه اول نداشتند؟
بهروز رسایلی
تردیدی نیست که استقلال در تبریز شایسته باخت برابر ماشین‌سازی نبود. نیمه اول شاهد مصاف متعادلی بودیم که اگر ماشین‌سازان هوشیارتر بودند یکی، دو بار دروازه استقلال را باز می‌کردند. نیمه دوم اما شاگردان استراماچونی توپ و میدان را به‌دست گرفتند و فرصت‌های خوبی برای گلزنی ساختند. این اوج بدشانسی است که یکی از آن چند توپ خطرناک وارد دروازه نشود و در عوض تیم حریف روی یک ضربه ایستگاهی دیرهنگام گل برتری را بزند. استقلال همین‌قدر بدشانس بود اما اینطوری هم نیست که عیب و ایرادهای تیم را بشود نادیده گرفت. برخلاف چیزی که شخص استراماچونی سعی در القای آن دارد، نمایش استقلال در تبریز با ابهامات مهمی همراه بود.
استقلال در نیمه دوم این بازی تیم برتر زمین بود اما در همین نیمه هم یک معمای جدی وجود داشت. استراماچونی از یک سو شیخ دیاباته بلندزن را در پیشانی خط حمله به میدان فرستاده بود و از سوی دیگر
دو فانتزی‌باز مثل دشتی و قائدی را به ترکیب اضافه کرد. بالاخره تکلیف چیست؟ استقلال قصد داشت زمینی به دروازه ماشین نزدیک شود یا از راه هوا دنبال دستیابی به این هدف بود؟
در مورد نظم، انضباط و دیسیپلین سرمربی ایتالیایی آبی‌ها مطالب زیادی شنیده شده اما داستان محسن کریمی به تنهایی برای زیر سؤال رفتن کل این ماجرا کافی است. کریمی در یک مقطع با نظر استراماچونی از تیم کنار گذاشته شد و حتی اردوی آماده‌سازی آبی‌ها در ترکیه را هم از دست داد. با وجود این او به تیم برگشت، در بازی دوستانه آخر بازوبند کاپیتانی را به‌بازو بست و در نخستین بازی لیگی استقلال هم فیکس شد. آیا کسی می‌داند داستان چیست؟ آیا این ماجرا هم تقصیر مترجم است؟
خوب دفاع کردن در ژن فوتبال ایتالیایی است. تقریبا همه مربیان این مکتب مشهورند به اینکه ابتدا روزنه‌های دفاعی‌شان را رو به حریف می‌بندند و سخت موقعیت گل می‌دهند اما در استقلال استراماچونی چنین چیزی دیده نشد. البته که این فقط یک بازی است و نمی‌شود براساس آن قضاوت کرد اما تزلزل در ساختار دفاعی استقلال بسیار مشهود بود. این تیم به شکل آشکاری روی توپ‌های بلند پشت مدافعان غافلگیر می‌شد. در نهایت روشی که از دقیقه یک روی دروازه استقلال امتحان شد و مدام خطر درست کرد، در نودمین دقیقه به ثمر نشست و تیر خلاص را زد؛ بی‌آنکه در این فاصله استراماچونی تدبیری بیندیشد.
چگونه ممکن است استقلال کمتر از 20روز پیش در یک بازی دوستانه با 4 گل ماشین‌سازی را شکست بدهد اما در بازی رسمی با یک گل مغلوب این تیم شود؟ این همه تفاوت از کجا می‌آید؟ البته که هیچ 2 بازی فوتبالی شبیه هم نیست اما این میزان تزلزل هم کمی عجیب است و بیش از هر چیز دیگری هنر بازیخوانی استراماچونی را زیر سؤال می‌برد.
گاتزتا: استراماچونی
اسیری در بند غرامت فسخ
شکست پرحاشیه تیم فوتبال استقلال در نخستین بازی رسمی خود با هدایت آندره‌آ استراماچونی، در کانون توجه رسانه‌های ایتالیایی قرار گرفته است. نشریه کوریره دلواسپورت ایتالیا درباره وصف اتفاقاتی که در نخستین بازی رسمی سرمربی سابق اینتر در تبریز رخ داده نوشت: «شروعی نه‌چندان به‌یادماندنی در ایران برای
آندره‌آ‌استراماچونی روی نیمکت استقلال. تیم او یک بر صفر باخت اما سرمربی ایتالیایی به‌خاطر چیز دیگری در پایان بازی از کوره دررفت. او در پایان یک صندلی را به دیوار کوبید و رفت. ابراز خشمی در حد و اندازه‌های مالسانی یا تراپاتونی.» گاتزتا دلواسپورت دیگر نشریه معتبر ایتالیا در بخشی از گزارش خود نوشت: «مشکل استراماچونی در استقلال این است که در واقع او یک زندانی است. مدیربرنامه‌های او فدریکو پاستورلو پیش از این تلاش کرده بود باشگاه استقلال را به فسخ قرارداد با رضایت دوجانبه بدون دریافت غرامت از سوی مربی ایتالیایی راضی کند که درخواستش رد شد. به این ترتیب اگر او الان برود، باید غرامتی نزدیک به 3میلیون یورو بپردازد. پنجشنبه این هفته استقلال نخستین بازی خانگی‌اش را در این فصل انجام می‌دهد. هواداران هنوز با استراما هستند اما او امیدوار است که خیلی زود این کابوس برایش تمام شود.»
