اعتراض ۲۶ تشکل دانشجویی به افزایش ظرفیت رشته‌های علوم پزشکی

۲۶ تشکل دانشجویی دانشگاه‌های علوم پزشکی سراسر کشور در نامه‌ای اعتراض خود را به طرح دوفوریتی افزایش دوبرابری ظرفیت رشته‌های علوم پزشکی اعلام کردند.
به گزارش دیروز سازمان نظام پزشکی، در بخشی از این نامه آمده است: یکایک ما از فشارها و رقابت‌های سنگینی که برای ورود به رشته‌های علوم پزشکی وجود دارد آگاه هستیم و در برهه‌ای از زندگی عینا آنها را لمس و اثرات زیانبارِ آن را تجربه‌ کرده‌ایم؛ ولی قطعاً راهِ فائق آمدن به آن را افزایشِ ظرفیت بی‌پشتوانه و بدونِ زیرساخت و امکاناتِ این رشته‌ها نمی‌دانیم؛ همانطور که طبقِ آمار رسمی نظام پزشکی کشور طی سال‌های ۸۸ تا ۹۷ قریب به ۱۰۰درصد در رشته‌ پزشکی و ۱۲۰درصد در رشته‌ دندانپزشکی افزایشِ ظرفیت داشته‌ایم و این مشکلات حل نشده‌اند.
طرح دوفوریتی افزایش پذیرش در رشته‌های علوم پزشکی اخیرا تقدیم مجلس شورای اسلامی شد. طرحی که ۸۶امضا دارد و طراحان آن امیدوارند در مجلس به تصویب برسد. اما جامعه پزشکی کشور از منتقدان جدی این طرح است. در طرح نمایندگان به این موضوع اشاره شده که ظرفیت پذیرش دانشجوی پزشکی و رشته علوم پزشکی مهم‌ترین عامل در تعیین نرخ سرانه پزشک در درازمدت است و ظرفیت پذیرش دانشجوی پزشکی و علوم پزشکی در ایران نسبت به اغلب کشورها کمتر است.
در ادامه این طرح با تأکید بر اینکه جمعیت کشور افزایش یافته و نیاز به ارائه خدمات پزشکی در مناطق مختلف کشور وجود دارد، سازمان سنجش کشور موظف شده است ظرفیت پذیرش رشته‌های علوم پزشکی در سال تحصیلی ۹۸-۹۹ و بعد از آن را به دوبرابر افزایش دهد. این طرح همچنین خواستار انتقال دانشجویان رشته‌های علوم پزشکی واجد شرایط به داخل کشور است. طراح اصلی این طرح یوسف داوودی، نماینده سراب در مجلس است. سازمان نظام پزشکی نیز طی نامه‌ای به علی لاریجانی، رئیس مجلس شورای اسلامی از این طرح انتقاد کرده و آن را مایه نگرانی دانسته است. محمدرضا ظفرقندی، رئیس‌کل سازمان نظام پزشکی در این نامه نوشت: «یقینا طرح مسئله کاملا تخصصی و فنی ظرفیت‌های دانشجویی پزشکی بدون توجه به زیرساخت‌های لازم برای آموزش پزشکی ازجمله تعداد استادان و تعداد تخت‌های بیمارستان‌های آموزشی و تجهیزات بالینی مورد نیاز، موجب خسارت‌های جبران‌ناپذیر به این رشته خطیر خواهد شد.»
سعید نمکی، وزیر بهداشت نیز با این طرح به مخالفت پرداخت و گفت: «معتقدیم افزایش ظرفیت دانشگاه‌های علوم پزشکی، برای نظام سیاسی و نظام اجتماعی کشور مشکل‌آفرین خواهد بود. ما باید برنامه‌ریزی‌های دقیق‌تری برای ماندگاری پزشکان در مناطق محروم انجام دهیم و برنامه‌های انگیزشی بهتری را در کشور اجرا کنیم و صرفا با افزایش کمی به این هدف نمی‌رسیم.»