گیلکی خواهر زبان مازندرانی است

زبان‌های گیلکی و مازندرانی از نظر زبان‌شناسی و دستوری به یکدیگر بسیار نزدیک‌ هستند. گیلکی خواهر زبان مازندرانی است و مازندرانی هم خواهر زبان گیلکی است.

 به گزارش مازندنومه، نویسنده کتاب متون تبری با بیان مطلب بالا اظهارکرد: تمام کسانی که در حوزه زبانی کاسپی زندگی می‌کنند، از وضعیت ممتاز زبانی، تقویم و جشن‌های مشترک برخوردارند. دکتر «حبیب برجیان» در نشست مسائل پژوهشی در زبان تبری بیان کرد: گیلکی خواهر زبان مازندرانی و نزدیک‌ترین زبان از نظر دستوری به این زبان است.

وی افزود: بر اساس نقشه‌ای که دونالد استیلو (زبان‌شناس) منتشر کرده، گستره زبان مازندرانی از رود چالوس تا گرگان است. البته در برخی مناطق علامت سوال‌هایی وجود دارد که حدود زبان مازندرانی تا کجاست.
پژوهشگر ارشد دانشگاه کلمبیا تصریح کرد: مطالعه درباره زبان‌های کاسپی، زودتر از همه زبان‌های ایرانی در نیمه دوم قرن نوزدهم توسط روس‌ها شروع شد.

وی بیان کرد: در قرن بیستم توجه به زبان مازندرانی کاهش یافت و تقریبا هیچ توجهی نشد چون بحث زبان‌های دیگر پیش آمد تا این‌که دونالد استیلو در این زمینه ورود کرد.
این پژوهشگر اظهار کرد: برخی گویش‌های مازندرانی برای بقیه مفهوم نیست.

وی شهرهای ساری، بابل، آمل و نکا را شهرهای یکدست از نظر زبانی در مازندران و مازندران خاص نامید، چراکه بقیه شهرها دشت مازندران را شکل می‌دهند و این تفاوت‌ها در زبان، بیشتر در حروف اضافه است.

برجیان ادامه داد: در دسته‌بندی زبان‌های فارسی، زبان مازندرانی در ردیف زبان‌های شمال غرب است.وی با بیان این‌که تیرماه سیزده‌شو از ویژگی‌های مشترک گیلان و مازندران است، گفت: مردم طالقان و الموت هم از این جشن سخن می‌گفتند.

برجیان درباره الگوهای به دست آمده افزود: از نظر دستوری، کاسپی مرکزی ویژگی‌های منحصر به خود را دارد، در خصوصیات واج‌شناسی، گذر تدریجی از مازندرانی به گیلکی و در واژگان، وضعیت دوقطبی یا همپوشی در کاسپی مرکزی است؛ ضمن این‌که الگوی شعاعی یا موجی هم موضوعی است که در کاسپی مرکزی باید بر روی آن پژوهش شود.

وی گفت: بین زبان‌های ایرانی فقط فارسی است که املا دارد و سابقه آن به ۱۲۰۰ سال می‌رسد.