حداقل شبیه جلال باشید

بازگشت فرشاد احمدزاده و محمدحسین کنعانی‌زادگان به پرسپولیس، جمع رفقای نیمه‌راه را در این تیم جمع‌تر از قبل کرد. حالا پرسپولیس یک دو جین بازیکن ریز و درشت در اختیار دارد که هر کدام از آنها در مقطعی که تیم نیاز داشته، کار را رها کرده‌اند و رفته‌اند، اما بعدا دوباره برگشته‌اند و پیراهن سرخ‌ها را پوشیده‌اند. جلال حسینی بعد از نایب‌قهرمانی پرسپولیس در لیگ سیزدهم از این تیم جدا شد و به الاهلی قطر پیوست. این انتقال برای هواداران بسیار غم‌انگیز بود، چرا که آنها خیال می‌کردند با حفظ حسینی می‌توانند در لیگ چهاردهم به‌عنوان قهرمانی دست پیدا کنند. از این گذشته جدایی حسینی با تأخیر فراوان اتفاق افتاد و مدیران پرسپولیس وقت نکردند به موقع مدافع جایگزین او را بخرند. حسینی اما بعدا به پرسپولیس برگشت و دوران بسیار موفقیت‌آمیزی را با این تیم پشت سر گذاشت. دیگر بازیکن از این دست، سروش رفیعی است. او پیش از آغاز لیگ هفدهم، در حالی پرسپولیس را ترک کرد که فقط نیم‌فصل برای این تیم بازی کرده بود. پرسپولیس با رفیعی و شرکا توانست لخویا (الدحیل کنونی) را شکست بدهد و به یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان برسد، اما حتی وسوسه پیشروی در آسیا هم باعث ماندگاری سروش نشد. او سر از تیم ضعیف الخور در لیگ قطر در آورد و انواع و اقسام شکست‌های رنگارنگ را با این تیم تجربه کرد. رفیعی که آشکارا می‌گفت به‌خاطر نیاز مالی‌اش چنین تصمیمی گرفته، بین دو نیم‌فصل لیگ هجدهم به جمع سرخپوشان برگشت. الان هم که احمدزاده و کنعانی‌زادگان برگشته‌اند و قصه آنها تازه‌تر از آن است که نیازی به بازگویی داشته باشد. جالب اینجاست که شاید بازگشت وحید امیری به پرسپولیس، جمع رفقای نیمه‌راه را در این تیم جمع‌تر هم بکند؛ بازیکنی که قراردادش را با ترابزون اسپور فسخ کرده و شایعاتی در مورد بازگشتش به جمع سرخپوشان به گوش می‌رسد.
 حالا چه کنیم؟
شاید اگر دست هواداران بود، آنها با خیلی از این خریدها و رفت و برگشت‌ها موافقت نمی‌کردند، اما به هر حال شرایط فوتبال ایران خاص است و اینجا هوادار عملا کاره‌ای نیست. او وقتی می‌بیند برای تیمش هزینه شده و بازیکنی حتی خلاف میل مردم جذب شده، چاره‌ای جز حمایت و یا نهایتا سکوت پیش پای خودش نمی‌بیند؛ چون هر رفتاری غیراز این عملا به زیان باشگاه تمام می‌شود. این وسط اما دست‌کم بازیکنان جدا شده می‌توانند با عملکرد بهترشان بخشی از گذشته را جبران کنند؛ فرمولی که جلال حسینی در پیش گرفت و موفق بود. حسینی برای بازگشت به پرسپولیس یک سال انتظار کشید، چرا که ابتدا برانکو خرید او را برای لیگ پانزدهم وتو کرد. جلال زمانی هم که برگشت، جمله‌ای با این مضمون گفت: «وقتی پیراهن پرسپولیس را از دست دادم تازه متوجه ارزش آن شدم. به همه آنهایی که این لباس را می‌پوشند توصیه می‌کنم قدرش را بدانند.» حسینی در عمل هم به این ادعا پایبند ماند و حالا امثال کنعانی و فرشاد نیز شاید بتوانند با همین سیاست، چهره مخدوش خودشان را ترمیم کنند؛ با سختکوشی، مهارت فنی و البته رفتارهای بی‌حاشیه.