قفسه

هرگاه اوضاع و احوال مستلزم این باشند که کسی حرف بزند بی‌آنکه بداند دارد درباره چه حرف می‌زند، گزیر و گریزی از حرف مفت نیست. بدین سان، تولید حرف مفت رونق می‌گیرد، هرگاه تکالیف یا فرصت‌های اشخاص برای سخن گفتن درباره موضوعاتی بر شناخت‌شان از واقعیت‌های مربوط به آن موضوعات پیشی بگیرد.

این ناهماهنگی، در عرصه عمدی زندگی، متداول است؛ جایی که انسان‌ها سوق داده می‌شوند- خواه توسط گرایش‌های خودشان و خواه توسط تقاضاهای دیگران- به اینکه درباره مسائلی سخن بگویند که در باب آنها کم اطلاعند.

نمونه‌های بارزی از حرف مفت ناشی از این اعتقاد رایج‌ هستند که مسئولیت شهروند در یک نظام مردمسالار است که درباره هرچیزی یا دست‌کم هر چیزی که به اداره امور کشورش ربط دارد، عقیده‌ای داشته باشد.

در باب حرف مفت- هری فرانکفورت- محسن کرمی