اجازه ورود زنان به سالن کشتی بعد از پایان مسابقات!

لیلی خرسند |   سه‌شنبه عصر بود که گفتند چند زن کشتی‌نویس می‌توانند به سالن 12هزار نفری آزادی بروند و مسابقات انتخابی تیم ملی کشتی آزاد را ببینند. کافی بود در واتس‌اپ تصویر عکس و کارت ملی‌ات را برای مدیر روابط عمومی بفرستی. قرار بود برای 5زن آی‌دی‌کارت صادر شود؛ برای 2نفر از ما که سال‌هاست کشتی می‌نویسند و 3نفری که در حوزه‌های دیگر فعال هستند ولی علاقه‌مند به تماشای مسابقات کشتی هستند.
حضور در سالن‌های کشتی، برای خبرنگاران زن، سخت‌تر از حضور در استادیوم‌های فوتبال بوده. از اوایل دهه80 تا به امروز، 2کشتی‌نویس کمتر از انگشتان یک دست و دور از چشم همه در سالن‌های کشتی حضور پیدا کرده‌اند. این سنت‌شکنی، به‌نظر می‌رسید برگ برنده‌ای برای بهروز نعمتی، سرپرست فدراسیون باشد؛ او نماینده مجلس است و از دوستان علی لاریجانی. همه فکر می‌کردند  برای برداشتن موانع ورود خبرنگاران زن، از قدرت سیاسی‌اش استفاده کرده. تا آخرین ساعات شب قبل از مسابقات هم، محسن وحدانی، مدیر روابط عمومی فدراسیون در هر تماسی با گفتن اینکه: «حل است، بیایید»، به ما اطمینان می‌داد که مشکلی نیست و همه هماهنگی‌ها انجام شده است.
وسوسه بودن در سالنی که قرار بود حسن یزدانی، رضا یزدانی و چند کشتی‌گیر دیگر مازنی روی تشک بروند، سالنی که قرار بود جویباری‌ها سکوهایش را پر کنند، 10صبح جمعه ما را به ورزشگاه آزادی کشاند. 2نفر پشیمان شدند اما من و 2نفر دیگر از بچه‌ها جلوی در ورودی اصلی متوقف شدیم. مأموران حراست می‌گفتند فدراسیون با یگان ویژه هماهنگ نکرده و تا آنها در سالن مستقر نشوند، نه خبرنگاران زن و نه حتی تماشاگران نمی‌توانند وارد ورزشگاه شوند.با کمک محسن کاوه، از مربیان کشتی، از در فدارسیون کشتی وارد ورزشگاه شدیم اما از آی‌دی‌کارت خبری نبود. یکی می‌گفت کارتی برای زنان صادر نشده و دیگری هم نشانی مسئول دیگری را برای گرفتن کارت می‌داد. تنها لطفی که در حق ما شد، این بود که مأموران حراست اجازه دادند جلوی در ورودی وی‌آی‌پی سالن بنشینیم که حداقل گرمازده نشویم. کشمکش‌ها ادامه داشت، برای مأموران حراست جای تعجب داشت که چطور به ما زنان گفته شده است می‌توانیم وارد سالن شویم. آنها هم مثل خیلی از ما زنان می‌دانستند که ورود به سالن 12‌هزار نفری، همیشه با مکافات بوده و کمتر شده این در به روی زنان باز شود.فریاد تماشاگران خبر از این می‌داد که مسابقات شروع شده اما هنوز خبری از آی‌دی‌کارت‌ها نبود. هر چند دقیقه یک‌بار یکی از مسئولان می‌آمد و وعده می‌داد که چنددقیقه دیگر در وی‌آی‌پی جایی برایمان درنظر می‌گیرند. وحدانی، مدیر روابط عمومی فدراسیون مدعی بود که حضور ما، آغازی برای حضور تماشاگران زن در سالن‌های کشتی است: «امروز برای 5نفر مجوز گرفتیم. دفعه بعد برای 100نفر مجوز می‌گیریم. کاری می‌کنیم که همه تماشاگران زن بتوانند به سالن بیایند.» 
ساعت به یک ظهر رسید ولی باز هم خبری نشد. در این دقایق خبر رسید که فرمانده یگان ویژه با حضور زنان مخالفت کرده است. سؤال این بود که آیا واقعا مدیر روابط‌عمومی با یگان ویژه هماهنگی‌های لازم را انجام نداده؟ نظر یکی از مأموران حراست این بود که این کار انجام نشده: «فدراسیون با سرپرستی که دارد، برای نخستین‌بار است که مسابقه کشتی برگزار می‌کند، آنها نمی‌دانند که حتما باید همه‌‌چیز را با یگان هماهنگ کنند. آنها فقط با حراست هماهنگ کرده‌اند در صورتی که حراست ورزشگاه هر کسی چه زن باشد و چه مرد، اگر کارت وزارت ورزش را داشته باشد، موظف است که اجازه ورود بدهد. مشکل این است که فدراسیون با یگان هیچ هماهنگی انجام نداده است.»کشتی‌ها به آخر رسیده بود و ما به اجبار با گوشی موبایل کشتی‌های حساس را تماشا کردیم. ساعت 2ظهر موقع ترک سالن بود که یکی از مسئولان رده‌بالای یگان ویژه وارد سالن شد. تازه آنجا بود که مدیر روابط عمومی فدراسیون به سمتش رفت و از او خواست اجازه ورود زنان را بدهد. اجازه صادر شد ولی زنان در حال برگشت به خانه‌هایشان بودند.