دهها جانور وحشی از جمله قرقاول،گراز، گربه جنگلی و... در حریق 400هکتار از اراضی میانکاله از بین رفتند
میانکاله درآتش سوخت
زهرا رفیعی/روزنامهنگار
400هکتار از اراضی پناهگاه حیاتوحش میانکاله از چهارشنبه گذشته تا بامداد پنجشنبه در آتش سوخت؛ آتشی که گفته میشود عامل آن انسانی بوده و بهدلیل کمبود امکانات اطفای حریق، بیش از 12ساعت به طول انجامید و در نهایت باعث نابودی 120هکتار از جنگلهای انارترش شبهجزیره میانکاله شد. رئیس اداره محیطزیست بهشهر نیز از سوختن بسیاری از گونههای جانوری این منطقه ازجمله گربه وحشی، گراز، قرقاول خزری و جوجههای قرقاول، خرگوش و دو شغال و لاکپشت نیز خبر داده است.
در همین حال مدیرکل حفاظت محیطزیست مازندران با اشاره به اینکه از ابتدای سال تاکنون چندین آتشسوزی کوچک در منطقه رخ داده، درباره آتشسوزی اخیر به همشهری میگوید: آتش از 40کیلومتری ورودی غربی تالاب میانکاله در منطقهای به نام پاسگاه میانقلعه شروع شد و بهدلیل وزش باد شدید به سرعت به سمت شرق منطقه تا 20کیلومتری آشوراده گسترش یافت.
حسینعلی ابراهیمیکارنامی در مورد پوشش گیاهی از دست رفته گفت: 30درصد از 400هکتار اراضی سوخته، یعنی حدود 120هکتار، انارستان وحشی بود و بقیه نیز پوشش علفی و بوتههای سازیل بودند. به گفته او، بر اثر بارشهای بهار امسال، تراکم پوشش گیاهی علفی یکساله خیلی زیاد بود که عمده آنها سوخت.
ابراهیمیکارنامی با اشاره به اینکه امکانات و نیروهای منطقه پارک ملی پابند، نکاء، بهشهر و ساری و بندر امیرآباد برای اطفای حریق فراخوانده شدند از محدودیت شدید اعتبارات و امکانات محیطزیست استان گلایه کرد و گفت: در منطقه میانکاله ما حتی یک لودر برای اطفای حریق هم نداریم، درحالیکه بارها درخواست دادهایم برای این منطقه یک لودر خریداری شود تا حداقل تابستانها در منطقه مستقر شود. او افزود: ما برای تامین آب آشامیدنی، خرما و یا نان نیروهای انسانی که آن شب از هلال احمر منابع طبیعی، سازمان محیطزیست و مردم برای کمک آمده بودند هم اعتبار نداشتیم. این اعتبارات چندین سال است که تامین نشده. بعضا بهصورت مُسکن، 5تا 10میلیون تومان برای این بخش به ما دادهاند ولی در عمل همه در مواقع بحرانی از جیب خودشان هزینه میکنند. ما به اعتباراتی نیاز داریم که حتما تامین شود و صرفا در حد وعده نباشد. ما باید انبارهایمان را از آب و کنسرو پر کنیم تا در چنین مواقعی بتوان از نیروهای امدادرسان پشتیبانی کرد. ولی نمیدانم ما چه زمانی به این آرزو دست مییابیم
او با تأکید بر اینکه در 2 سال اخیر، تامین امکانات صددرصد رشد داشته است، گفت: با بودجه این سالها توانستیم بیل، لباس و کلنگ و موارد دیگر خریداری کنیم ولی در مورد خودرو هنوز در مضیقه هستیم. ما روتفایر (آتشبر) داریم ولی خودرویی را که روتفایر را روی آن نصب کنیم نداریم. شاید بگویید میتوان از امکانات سایر بخشها و سازمانها استفاده کرد ولی هر چقدر هم آنها آماده باشند، هماهنگیهای بینبخشی و نامهنگاریها، آن هم در مواقع بحران زمانبر است و خسارت را زیاد میکند.
ابراهیمی از دولت خواست تا حداقل یکدهم درصد بودجه کشور را فقط برای یکسال در اختیار محیطزیست قرار دهند تا با آن بتوان تجهیزاتی خرید که تا 10سال جوابگوی نیازهای محیطزیست در سراسر کشور باشد. او میگوید: مدیران سازمان حفاظت محیطزیست همه سال را باید دنبال رتق و فتق امور مالی مانند تامین پول بنزین محیطبانان، ترخیص خودروهایی که در تعمیرگاهند و... باشند و از حفاظت باز ماندهاند.