روایتگر مدرن هنر سنتی ایران

آنچه سبب تمایز شماری از نقاشان معاصر ایران شده است، قرائت مدرن آنها از هنر سنتی ایران است. نقاشان و هنرمندانی که به درستی دریافتند که نمی‌توانند از خاستگاه‌های سنتی خود جدا شوند و بدون توجه به این خاستگاه‌ها ارائه دهنده روایتی مدرن باشند. توجه به نقاشی سنتی ایرانی، از مینیاتور و نگارگری تا نقاشی‌های قاجاری و قهوه‌خانه‌ای، توجه به خوشنویسی فارسی، توجه به المان‌ها و اجزای بسیار ساده زندگی روزمره و هنر سنتی از در و پنجره و قفل تا نقش‌های قالی ایرانی و تلاش برای ارائه روایتی مدرن از آنهاست که بسیاری از هنرمندان معاصر ایران را متمایز می‌کند. در پرتو چنین نگاهی است که گرایش موسوم به سقاخانه در هنر مدرن ایران شکل می‌گیرد و نقاشی‌خط ایرانی به کمال می‌رسد. آنچه نخستین‌بار سبب توجه علاقه‌مندان و هنرشناسان دنیا به هنر مدرن ایران شد نیز همین تمایزها بود. از این میان هنرمندانی توانستند با کوشش بسیار در طول چند دهه خود را به عنوان هنرمندانی متفاوت و متمایز در هنر دنیا تثبیت کنند و به شهرت جهانی برسند، مثل حسین زنده‌رودی و پرویز تناولی و منیر فرمانفرماییان و بعضی دیگر در مرزهای ایران ماندند، اما نمی‌توان از جایگاه تاریخی آنها در تکامل هنر مدرن ایران گذشت. صادق تبریزی یکی از هنرمندانی بود که  در این گرایش‌ها هنرمندی تأثیرگذار و قابل توجه به شمار می‌رفت، هم در گرایش موسوم به سقاخانه، هم در نقاشی‌خط و هم در روایت مدرن از نقاشی سنتی ایرانی. نمی‌توان هنر مدرن ایران را روایت کرد و از کنار انبوه آثار صادق تبریزی گذشت. در خبرهای آخر هفته آمده بود که بیش از یک ماه است، صادق تبریزی در سکوت و غربت در لندن درگذشته است. آثار صادق تبریزی به عنوان نمونه‌هایی اصیل از تلاش یک هنرمند ایرانی برای ارائه روایتی مدرن از هنر سنتی ایران در تاریخ هنر مدرن ایران باقی خواهد ماند؛ آثاری که به مرور زمان قدر و قیمت بیشتری می‌یابند و ارزش و اعتبارشان بیشتر خواهد شد.