خیابان‌هایی به نام حروف ابجد

راحله عبدالحسینی|خبرنگار
منطقه 1



2رشته قنات به نام‌های قنات قلعه محمودیه و قنات علی‌آباد در شمال قلعه محمودیه وجود داشت که آب مصرفی را تأمین می‌کرد. در اسناد تاریخی آمده است که اشتمپ برای لایروبی قنات‌های قلعه 90 هزار تومان هزینه کرد. در آن روزگار جمعیت این قلعه 60 نفر مسیحی برآورد شد که به ارمنی، فارسی و ترکی صحبت می‌کردند. بعد از فوت اشتمپ، حدود 2 هکتار از اراضی قلعه به همسرش رسید و ورثه مابقی اراضی را فروختند. به این‌ترتیب و در طول زمان عمارت و حمام قلعه محمودیه از بین رفت و محدوده‌ای که امروز به نام محله محمودیه شناخته می‌شود، به تدریج از اوایل دهه30 به قطعات و باغ‌های کوچک‌تر تقسیم و به افراد مختلف واگذار شد. مهدی بنویدی، از اهالی قدیمی شمیران می‌گوید: «مرز‌بندی این محله از زمان شکل‌گیری تا به حال تغییر چندانی نداشته است. همچنین، آب و هوای بسیار مطلوب و وجود زمین‌های کشاورزی و قنات‌‌ها باعث شده تا این محله مناسب زندگی باشد.» هرچند محمودیه در گذشته دارای باغ‌ها و زمین‌های کشاورزی زیادی بوده، اما این روزها خبری از آن درختان و باغ‌ها نیست. بنویدی ادامه می‌دهد: «ساختار جالب توجه سنی این محله که آن را از محله‌های دیگر شمیران متمایز می‌کند این است که حدود 80‌درصد از جمعیت محله را افراد مسن تشکیل می‌دهند که فرزندان آنان خارج از کشور زندگی می‌کنند.» مهدی اعرابی، از اهالی قدیمی شمیران و استاد ارتباطات، درباره هویت محله محمودیه می‌گوید: «خیابانی که امروز به نام خیابان شادآور محله محمودیه می‌شناسیم، قبلاً به نام حاج رضا سودآور، داماد بزرگ حاج حسین آقا ملک که در این خیابان سکونت داشت، نامگذاری شده بود. نام این خیابان بعد از پیروزی انقلاب اسلامی از سودآور به شادآور تغییر پیدا کرد. به موازات خیابان شادآور، 3خیابان الف، ب و ج نیز به نام حروف ابجد نامگذاری شدند.» خیابان «ج» فروردین امسال از سوی شورای اسلامی شهر تهران به نام استاد جمشید مشایخی نامگذاری شد.