الهام مصدقی راد/ خبرنگار
یکی، دوماه قبل که مسئله حجم زیاد تبلیغات روی بدنه اتوبوس‌ها مطرح شد، بعضی شهروندان به حجم بالای تبلیغات در کل مجموعه فضای شهری اشاره کردند و آن را خسته‌کننده دانستند. محمدرضا دوست‌محمدی طراح، گرافیست و مدرس دانشگاه که بسیار اندک به کارهای تبلیغاتی پرداخته و طرح ملی و حماسی‌اش بر بزرگ‌ترین تابلوی شهری در میدان ولیعصر نقش بسته، معتقد است که تهران به نسبت دیگر پایتخت‌های دنیا تبلیغات زیادی ندارد اما کیفیت و چگونگی قرار گرفتن این تابلوهاست که شهروندان را خسته می‌کند و باید برای دستیابی به این تناسب‌ها فکر شود.
تبلیغات شهری در تهران زیاد است؟
به‌نسبت یک شهر بزرگ و پایتخت، تبلیغات زیادی نداریم. در مکان‌هایی که شکل چینش خوب نیست شاید به‌نظربیاید که زیاد است.
پس چرا بعضی شهروندان می‌گویند زیاد است؟
اینها نیاز به آمار علمی دارد، بخشی از ناخوشایندی شهروندان به‌دلیل ناخوشایندی کار است. مواقعی هم در چهارراه‌ها تشتت می‌بینیم. چند تابلوی 3 در 4عمودی داریم، بیلبورد داریم و... نبود نظم در نصب هم باعث ناخوشایندی می‌شود. اگر تناسب هارمونی و طرح میان تابلوها وجود داشته باشد این ناخوشایندی شهروندان هم کم خواهد شد. در تقاطع‌های شلوغ شهر این اتفاق زیاد می‌افتد. میدان انقلاب، پل سیدخندان و... از معابر پرتردد هستند و حساسیت دارند. این مشکل دراتوبان‌ها کمتر احساس می‌شود. اگر کار به لحاظ اندازه، تعداد، زیبایی‌شناسی و محتوا خوب نباشد، باعث ناخوشایندی در مخاطب شده و بی‌نظمی و استرس ایجاد می‌کند.
این چند نکته در تهران رعایت می‌شود؟
نه. البته اوضاعمان نسبت به چند سال پیش بهتر است. چون شهر ناچار است بخشی از درآمد خود را از این راه به‌دست آورد.
چندی پیش انتقادهایی به تبلیغات روی بدنه اتوبوس‌ها شد و در نهایت قرار شد این تبلیغات به‌گونه‌ای انجام شود که روی شیشه‌ها را نپوشاند. به‌نظر شما تبلیغات روی اتوبوس‌ها زیاد و خسته‌کننده است؟
به‌شخصه کار تبلیغات تجاری انجام نمی‌دهم چون هزار سؤال بی‌جواب دارم؛ اینکه این حجم تبلیغات چقدر لازم است و این خوراکی که داریم به مخاطب منتقل می‌کنیم چقدر به لحاظ مذهبی، اجتماعی، اخلاقی و... درست است. البته با توجه به شرایط اقتصادی کنونی، ارگان‌ها و سازمان‌های مختلف بخشی از بودجه خودشان را از این راه تأمین می‌کنند.
اما این را هم گفتید که تهران هنوز تبلیغاتش زیاد نیست.
بله ما در مقایسه با پکن، نیویورک، توکیو و.. اوضاعمان از جهت میزان تبلیغ خوب است اما از نظر کیفیت تبلیغ و اینکه نظمی در کارمان وجود داشته باشد اوضاعمان نسبت به پایتخت کشورهای پیشرفته خوب نیست.
شاید به همین دلایل بود که چند سال قبل شورای شهر تصویب کرد 30درصد بیلبوردهای شهری به پیام‌های فرهنگی اختصاص یابند. درباره این رویکرد چه نظری دارید؟
خیلی اتفاق خوبی بود.همان زمان هم دوستان گرافیست ایراد می‌گرفتند اما من می‌گفتم باید کلیت ماجرا را دید. هرچند در مورد اینکه در محتوا باید چه بگوییم و چگونه با مردم حرف بزنیم باید سر جای خودش حرف زد.
