اجماع جهانی برای توقف صادرات زباله‌های پلاستیکی به کشورهای فقیر

آمریکا با معاهده‌ای با هدف کاهش انتقال زباله‌های پلاستیکی به کشورهای فقیرتر توافق کردند و این در حالی است که در یک سال گذشته، بسیاری از روستاهای کشورهای شرق دور به محل انباشت زباله‌هایی از آمریکا تبدیل شده‌اند.
به‌گزارش ایرنا به نقل از گاردین، براساس این توافق، کشورهای صادرکننده زباله‌های پلاستیکی ازجمله آمریکا باید از کشورهای دریافت‌کننده زباله‌های آلوده و غیرقابل بازیافت پلاستیکی اجازه بگیرند. این در حالی است که اکنون آمریکا و سایر کشورها می‌توانند بدون تأیید دولت‌های کشورهای در حال توسعه، زباله‌های بی‌کیفیت پلاستیکی را به نهادهای خصوصی این کشورها ارسال کنند.
از زمانی که چین پذیرش زباله از آمریکا را متوقف کرده است، فعالان محیط‌زیست شاهد افزایش انباشت زباله‌های پلاستیکی در کشورهای در حال توسعه بوده‌اند. اتحادیه جهانی برای جایگزین‌های زباله‌سوز (Gaia) که حامی این معاهده است، می‌گوید که  روستاهایی را در اندونزی، تایلند و مالزی پیدا کرده که در عرض یک سال به زباله‌دان‌های ضایعات پلاستیکی تبدیل شده‌اند. «کلر آرکین» سخنگوی Gaia می‌گوید: ما در روستاهای این کشورها که زمانی جوامع کشاورزی محسوب می‌شدند، انباشت زباله‌هایی را از آمریکا پیدا کردیم. چارچوب قانونی این معاهده در پایان نشست 2هفته‌ای کنوانسیون‌های حمایت‌شده سازمان ملل در زمینه تهدید دریاها و موجودات کره زمین توسط زباله‌های پلاستیکی و مواد شیمیایی سمی و خطرناک ایجاد شد.
این پیمان متممی بر کنوانسیون بازل است. آمریکا عضو این کنوانسیون نیست، بنابراین رأی نداشت، اما شرکت‌کنندگان این نشست گفتند که آمریکا با ابراز اینکه مقامات از پیامدهای این پیمان در تجارت ضایعات پلاستیکی باخبر نیستند، نسبت به این تغییر اعتراض کرد.
کشورها باید به مسیرهای پیروی خود از این توافق پی ببرند. حتی چند کشوری که این توافق را امضا نکردند ازجمله آمریکا نیز در زمان ارسال زباله‌های پلاستیکی به کشورهای عضو این توافق، تحت‌تأثیر قرار می‌گیرند. زباله‌های پلاستیکی، زمین‌های بکر و دست‌نخورده را به هم می‌ریزد، به‌صورت توده‌های انبوه در اقیانوس‌ها شناور می‌شوند و حیات‌وحش را به مخاطره می‌اندازند.
پلاستیک‌های کم‌ارزش‌تر و پلاستیک‌هایی که بازیافت آنها سخت است، به‌جای اینکه به محصولات جدید تبدیل شوند، دور انداخته می‌شوند. این پیمان محصولاتی را که در صنایع مختلف کاربرد دارند مانند محصولات مراقبت‌های بهداشتی، فناوری، هوا فضا، مُد، غذا و نوشیدنی تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. «رالف پایت» از برنامه زیست‌محیطی سازمان ملل، این توافقنامه را که تحت این کنوانسیون توسط 187 کشور در ژنو واقع در سوئیس امضا شد، تاریخی خواند زیرا براساس آن کشورها باید محل دفن زباله‌های پلاستیکی و خروج آنها از مرزهای خود را رصد کنند.