مرتضی بابایی
داروی جلوگیری از ریزش مو، اتفاقی کشف شد. انگار اصلا قرار نبود پزشکان برای مقابله با ریزش موها یا تقویت ریشه‌هایشان دارویی بسازند. ماینوکسیدیل، یکی از مهم‌ترین داروهای تقویت مو، نخستین بار در پزشکی به شکل خوراکی برای درمان فشار خون بسیار بالا مورد استفاده قرار می‌گرفت، بعد از مدتی پزشکان دریافتند که مصرف ماینوکسیدیل در برخی از بیماران مبتلا به فشار خون به‌ویژه در خانم‌ها باعث عوارضی جانبی مانند افزایش غیرطبیعی رشد موها و رویش موهای زائد در سراسر بدن می‌شود. همین یافته و توسعه آن باعث شد که بعد از آن محققان پزشکی محلول ماینوکسیدیل را با غلظت بسیار کمتر از شکل خوراکی آن برای مصرف موضعی و درمان ریزش مو تولید کنند. امروزه تقریبا بیشتر مردم به این باور رسیده‌اند که درمان قطعی برای جلوگیری از ریزش مو وجود ندارد و در نهایت کاشت مو در کلینیک‌های معتبر می‌تواند اندکی به پرپشت‌کردن موها کمک کند. اما با این حال دنیای داروهای تقویت مو، دنیای بزرگ و عجیبی است. تقریبا همه‌جا پر شده از آگهی‌های کلینیک‌هایی که ادعا می‌کنند می‌توانند به روش‌های مختلف موهای از دست رفته شما را به شما برگردانند؛ از داروهایی که هر کدام متناسب با مشکل فرد مورد نظر، تجویز می‌شوند گرفته تا کاشت پیاز مو در محل.
معروف‌ترین درمان؛ ماینوکسیدیل موضعی
ماینوکسیدیل موضعی از ریزش و نازک شدن موها جلوگیری و رشد موهای جدید را تحریک می‌کند. این دارو می‌تواند به بعضی از افراد که از ریزش مو رنج می‌برند، کمک کند. برای مثال پزشکان عموما افرادی که از انواع مختلف عارضه ریزش مو ازجمله طاسی‌های با الگوی مردانه و زنانه آزار می‌بینند یا کسانی که به شکل سکه‌ای موهای خود را از دست می‌دهند، ماینوکسیدیل تجویز می‌کنند.
همچنین داروی بیماری تلوژن افلوویوم که در اثر آن موی سر به‌خاطر اختلال در چرخه تولید مو در بدن دچار ریزش می‌شود یا بیماری آناژن افلوویوم (ریزش موی سریع) که به‌علت استفاده از روش‌های درمانی خاصی مانند شیمی‌درمانی اتفاق می‌افتد، می‌تواند همین ماینوکسیدیل باشد.
برای درمان هیپوتریکوزیس هم که یک بیماری نادر است و در اثر آن موهای بسیار ریزی روی پوست سر و بدن رشد می‌کند هم ماینوکسیدیل تجویز می‌شود.
داروی ماینوکسیدیل به شکل کف یا مایع تولید می‌شود. برای دستیابی به بهترین نتایج، این دارو باید 2 بار در روز مستقیماً روی پوست سر مالیده شود. روند درمان 4ماه تا یک سال طول می‌کشد تا موها به‌طور محسوسی ضخیم و پُرپشت شوند. بعد از حدود 6ماه، متخصص مو روند پیشرفت درمان و تأثیر دارو را ارزیابی می‌کند. برای این منظور پزشک عکس‌های فعلی موی سر شما را با عکس‌هایی که در شروع دوره درمان گرفته شده است، مقایسه می‌کند و تعداد تار موهای جدید در واحد سطح پوست سر را شمارش می‌کند. اگر نتایج برای شما رضایت‌بخش بود، می‌توانید مصرف این دارو را تا هر زمان که لازم باشد ادامه دهید، اما اگر مصرف دارو را متوقف کنید، ریزش شدید مو نیز اغلب دوباره شروع می‌شود. گفتنی است عوارض جانبی ناشی از داروی ماینوکسیدیل خیلی به ندرت گزارش شده است، اما می‌تواند شامل قرمزی و حساسیت پوست سر و رشد مو درصورت باشد.
فیناستراید خوراکی
فیناستراید دارویی است که برای درمان ریزش مو با الگوی مردانه و زنانه یا همان آلوپسی آندروژنتیک تجویز می‌شود و برخی بر این باورند عملکرد بهتری از ماینوکسیدیل به تنهایی دارد. این دارو سرعت ریزش موها را کاهش می‌دهد و رشد موهای جدید را تحریک می‌کند. نحوه عملکرد این دارو از طریق جلوگیری از تولید هورمونی که فولیکول‌های مو را در بدن از بین می‌برد، است. این دارو یک‌بار در روز به‌صورت خوراکی مصرف می‌شود و بیشترین کارایی آن هنگامی خواهد بود که هر روز در ساعت خاصی خورده شود. آثار داروی فیناستراید بعد از حدود 4ماه از شروع مصرف، قابل مشاهده خواهد بود، اما معمولا تا یک سال بعد هم می‌توانید افزایش محسوس رشد موها را ببینید. عوارض جانبی ناشی از داروی فیناستراید خیلی نادر است، اما می‌تواند شامل اختلال نعوظ و افسردگی باشد.
آنتی‌آندروژن‌ها؛ مخصوص خانم‌ها
آنتی‌آندروژن‌ها داروهایی هستند که مانع از فعالیت هورمون‌های آندروژن می‌شوند. آندروژن‌ها هورمون‌های جنسی هستند که فولیکول‌های مو را تخریب کرده یا به آنها صدمه می‌زنند. بنابراین داروهای آنتی‌آندروژن می‌توانند ریزش مو با الگوی زنانه که با عنوان آلوپسی آندروژنتیک نیز شناخته می‌شود را متوقف کنند. داروهای آنتی‌آندروژن را فقط با ارائه نسخه پزشک می‌توان تهیه کرد. این داروها شامل اسپیرونولاکتون و کنتراسپتیوها یا همان قرص‌های ضد‌بارداری است که حاوی استروژن هستند. داروهای آنتی‌آندروژن معمولاً تأثیر خود را حدود 4ماه بعد از شروع مصرف نشان می‌دهند. برای جلوگیری از ریزش مجدد موها لازم است که این دارو حتماً به‌صورت درازمدت مصرف شود. هنگام مصرف این دارو منتظر عوارض جانبی مختلفی ازجمله اختلال در سیکل قاعدگی و خواب‌آلودگی را داشته باشید.
داروهای کورتیکواستروئید با خودایمنی‌ها مقابله می‌کنند
بعضی از انواع ریزش مو ناشی از بیماری‌های خودایمنی است و درمان آنها با مواردی از ریزش مو که ناشی از اختلالات هورمونی است، کاملاً متفاوت خواهد بود. بیماری خودایمنی به شرایطی گفته می‌شود که طی آن، سیستم ایمنی بدن به بافت‌ها و اندام‌های سالم ازجمله به پوست و فولیکول‌های مو حمله می‌کند و گاهی از اوقات فولیکول‌های سالم مو را به‌طور کامل از بین می‌برد.
داروهای کورتیکواستروئیدی برای درمان بیمارانی که از ریزش موی سکه‌ای، لیکن پلان و لوپوس اریتماتوی دسکوئید رنج می‌برند، استفاده می‌شود. این داروها در سرکوب سیستم ایمنی بدن نقش دارند و بنابراین می‌توانند اثرات ناشی از بیماری‌های خودایمنی را مختل کرده و امکان رشد مجدد موها را فراهم کنند. استروئیدها به‌صورت محلول‌های خوراکی یا تزریقی عرضه می‌شوند و پزشک متخصص مو براساس سن شما و شدت علائم عارضه تعیین می‌کند که مصرف کدام داروی کورتیکواستروئیدی و به چه روشی برای شما مناسب‌تر است.
برای کودکانی که به عارضه ریزش موی سکه‌ای مبتلا شده‌اند، می‌توان یک کرم استروئیدی موضعی را روی پوست سر یا بدن در محل بروز علائم عارضه استفاده کرد. جلسات درمانی با داروهای استروئیدی را می‌توان هر 4 تا 6 هفته یک‌بار برنامه‌ریزی کرد. رشد مجدد موها از یک تا 2ماه بعد از شروع درمان آغاز خواهد شد. اگر موهای شما رشد نکند و یا نتوانید سوزن‌های مورد استفاده برای تزریق استروئید را تحمل کنید، پزشک متخصص مو ممکن است نوع خوراکی این داروها را برای مدت 8 تا 10هفته برایتان تجویز کند. درصورتی که بعد از حدود 6ماه نتایج محسوسی از این داروها حاصل نشود، باید روند درمان را متوقف کرد.
حساسیت، خارش پوست سر، نازک شدن پوست سر و قرمز شدن یا پُف کردن صورت از مهم‌ترین عوارض جانبی این داروهاست.
داروهای ضد‌قارچ؛ ترمیم ریزش‌های عفونی
اگر ریزش موی شما به‌علت عفونت قارچی باشد، متخصص مو یک داروی ضد‌قارچ برایتان تجویز می‌کند که هر روز باید آن را به‌صورت خوراکی مصرف کنید. مشاهده نتایج مصرف این دارو اغلب به یک تا 2 ماه زمان نیاز دارد و درمان با این دارو هم معمولاً تا چندین‌ماه ادامه پیدا می‌کند تا قارچ عامل بیماری به‌طور کامل از بین برود. اگر درمان این عارضه بلافاصله بعد از بروز علائم آن آغاز شود، می‌توان به نتایج بسیار خوبی از نظر رشد مجدد موها دست پیدا کرد. عوارض جانبی ناشی از داروهای ضد‌قارچ عموما شامل خارش و جوش‌های پوستی، اسهال و درد شکمی (معده) است.
پزشکان چه داروهایی برای مقابله با کچلی پیشنهاد می‌کنند؟
مبارزه با کچلی
ماینوکسیدیل همراه دوست‌داشتنی کسانی است که با ریزش مو می‌جنگند
در همینه زمینه :