بیم و امید‌های شغلی کارگران گیلان
رئیس کانون شوراهای اسلامی کار استان: اساسی‌ترین نیاز کارگران، امنیت شغلی، بهبود معیشت و تعیین مزد واقعی برابر با تورم است
فرشته رضایی| رشت- خبرنگار:
اغلب کارگران گیلانی با شرایط نامناسبی روزگار می‌گذرانند. . آنان نیمی از جمعیت استان را تشکیل می‌دهند، اما با توجه به وضعیت موجود، چشم‌انتظار بهبود وضعیت صنعت استان هستند.زیر چرخیدن چرخ‌های صنعت باعث رونق اشتغال و درآمد کارگران خواهد شد.
کارگران چه می‌گویند
در این زمینه رئیس کانون شوراهای اسلامی کار استان اظهار کرد: اساسی‌ترین نیاز کارگران، امنیت شغلی، وضعیت معیشت و تعیین مزد واقعی برابر با تورم است، اما سال‌هاست این نیازها در جلساتی از زبان نمایندگان کارگری بیان شده و مسئولان هم پاسخ‌هایی داده‌اند، اما خروجی این جلسات مشکلی را حل نکرده است.
«غلامرضا خوالگر» افزود: در مدت اخیر برخی از کارخانه‌ها با مشکل پرداخت حقوق کارگران مواجه شده‌اند، مثل کارخانه ایران پوپلین که کارگرانش 3 ماه است حقوق نگرفته‌اند. چرخ کارخانه‌های دیگر هم سختی می‌چرخد. شرکت پارس موکت ۵۰ کارگر را مازاد اعلام کرده است. اگر مسئولان استان به فکر نباشند در سال جاری این مشکلات بیشتر می‌شود و شرکت‌ها ناگزیر به تعدیل نیرو می‌شوند.
وی ادامه داد: خواهش من این است که مسئولان گزارش کار یک سال اخیر را بدهند و اعلام کنند که چه برنامه‌ای برای آینده دارند. خواسته کارگران این است که نمایندگان مجلس و مسولان ذی‌ربط بگویند تاکنون به کارگران چه خدماتی ارائه داده‌اند، چه کرده‌اند و چه خواهند کرد تا این قشر مایوس نشوند.
خوالگر گفت: وقتی کارگر حقوق نگیرد زندگی‌اش فلج می‌شود. حداقل مسئولان می‌توانند با نمایندگان کارگران جلساتی بگذارند و حتی راهکار بخواهند. ما یکبار هم نمایندگان مجلس، استاندار یا محمدباقر نوبخت، معاون رئیس‌جمهوری که همواره به گیلان می‌آید را ندیده ایم. جمعیت کارگری گیلان یک میلیون و ۲۶۰ هزار نفر است و کمتر کسی به حق و حقوق آنان توجه دارد.
ضرورت نوسازی دستگاه‌ها
«پرویز زعیمی» نماینده صنفی کارگران ایران پوپلین هم در گفت‌وگو با همشهری بیان کرد: شرکت ایران پوپلین ۲۶۷ پرسنل دارد و این شرکت بخش‌های مختلف ریسندگی، بافندگی، رنگرزی و... را داراست. همچنین دارای دو شعبه یکی کنار شرکت و دیگری در خیایان منظریه رشت است. در سال‌های اخیر به واسطه خصوصی‌سازی یا دیگر مشکلات اقتصادی برای اغلب شرکت‌ها از جمله ما، تعدیل نیرو اتفاق افتاد.
وی سهامداران این شرکت را دولتی عنوان کرد که ۷۰ درصد سهام آن متعلق به بانک ملی و ۱۵ درصد متعلق به بانک ملت و بقیه متعلق به بانک تجارت است. زعیمی افزود: مدیریت دولتی حالت عیررقابتی دارد. در حال حاضر ایران پوپلین می‌توانست هزار نفر نیرو داشته باشد نه این‌که مجبور به تعدیل نیرو شود. مدیریت دولتی نه بازرسی دارد و نه حراست و مشخص نیست خروجی کار مدیر چه بوده و با چه میران سرمایه و بدهی شرکت را دست مدیر بعدی می‌سپارد. اینگونه می‌شود که مدیریت بعدی درگیر پرداخت بدهی و مالیات و بیمه و... شرکت می‌شود و ناچار است کارگر را اخراج کند.
این نماینده کارگران اضافه کرد: در سال‌های گذشته به اروپا صادرات انجام می‌دادیم و حتی در آلمان دفتر داشتیم، اما هنگامی که شرکت نوسازی نشود و دستگاه‌ها هم بهسازی نشوند، آیا می‌توان به رشد و توسعه فکر کرد؟ دستگاه‌های شرکت ما مربوط به ۳۵ سال پیش هستند. زعیمی افزود: چگونه یک شرکت کوچک ریسندگی در گیلان با مدیران بخش خصوصی موفق می‌شود و ما نمی‌توانیم؟ چون نیازمند نظارت مستقیم و دلسوزی، تخصص و تعهد مدیریتی برای کارخانه‌های گیلان هستم.